De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Winter, Leon de

Nederlands schrijver en filmer ('s-Hertogenbosch 24.2.1954). Stamt uit een orthodox-joods gezin. Studeerde enige jaren aan de Nederlandse Filmacademie te Amsterdam, maar zegt deze opleiding vaarwel uit ongenoegen met het gebodene. Vormt met René Seegers en Jean van de Velde de Eerste Amsterdamse Film Associatie (eafa), waarvan de eerste film, De verwording van Herman Dürer (première 1979), de basis vormt voor De Winters roman De (ver)wording van de jongere Dürer (1978). De roman wordt bekroond met de Reina Prinsen Geerligsprijs. In 1981 verschijnt de novelle La Place de la Bastille. De Winter

[p. 648]

werkt met verhalen mee aan de tijdschriften Raster, Mandala en New Foundland. Hij is als recensent van Duitstalige literatuur verbonden aan het weekblad Vrij Nederland. In 1982 verschijnt zijn Vertraagde roman als feuilleton in de Volkskrant en vervolgens in boekvorm.

In het kader van de eafa vervaardigde hij een aantal films voor televisie, waarvan Junkieverdriet (1981), gebaseerd op het levensverhaal van de Vlaamse dichter Jotie 't Hooft, ook als toneelstuk werd opgevoerd door Toneelgroep Centrum.

Werken:

Over de leegte in de wereld (1976), verh.; Zoeken naar Eileen W. (1981), r.

Literatuur:

G. Boomsma, `L. de W.', in Kritisch lexicon van de Nederlandstalige lit. na 1945 (1982); J.J. Wesselo, `Het zoeken en het onvindbare', in Nieuw Vl. Tijdschr., 36 (1983); C. Peeters, `L. de W.', in Houdbare illusies (1984).

[G.J. van Bork]