De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Winkler Prins, Jakob

Nederlands dichter en prozaschrijver (Tjalleberd 5.2.1849-op de Keltische Zee, aan boord van het s.s. Saint Andrew, 25.11.1904). Zoon van Anthonij Winkler Prins. Leidde een weinig conventioneel bestaan; was o.a. schilder in Parijs, leraar in Engeland, woonde ten slotte in Beekbergen waar hij heide ontgon om te tuinieren. Uit zijn Sonnetten (1885), met natuurimpressies, spreekt verwantschap met de Tachtigers. Hij voelde zich als dichter aangetrokken door het werk van Shelley, wiens natuurmystiek zijn visie verdiepte. Kloos prees de plastiek van zijn vers, die zijn gedichten aan aquarellen doet denken.

Onder ps. Kasper Brandt schreef hij ook enkele verhalen en publiceerde studies en kritieken in versch. bladen. Hier toonde hij vooral filosofische belangstelling.

Werken:

De ondermeester van Aewerd, 2 dln. (1872), nov., o. ps. Kasper Brandt; Ouders en kinderen (1878), r.; Zonder sonnetten (1886), p.; Liefdes herinnering (1887), p.; Tonnegoud en zoon (1899), nov.

Uitgaven:

J. Reddingius (ed.), Gedichten (1910), met inl.; Idem (ed.), Verzamelde gedichten (1929), met inl.

Literatuur:

L. van Deyssel, `Letterkundig jaarboek voor 1891', in De scheldkritieken (1979); G.B. Wolkers, in De Marke (1982).

[H.A. Wage]