Velde, Roger van de
Vlaams prozaschrijver (Boom 13.2.1925-Antwerpen
30.5.1970). Werkte een tijdlang als journalist bij De Nieuwe Gazet en
publiceerde proza in jongerentijdschriften als Arsenaal en Nieuw
Gewas. Vanaf 1961 tot kort voor zijn dood verbleef hij, ten gevolge van een
palfiumverslaving, in diverse psychiatrische inrichtingen en gevangenissen.
Vanaf zijn debuut Galgenaas (1966) - uit de
gevangenis gesmokkeld - verwierf hij een zekere faam als schrijver van korte
verhalen met een traditionele structuur, in een stijl waarvan de heldere
precisie enigszins aan Elsschot herinnert. Thematisch gaat het vrijwel steeds
om de illusies, gevoelens en frustraties van marginale figuren. Hadden
Galgenaas en De knetterende schedels (1969) respectievelijk de
gevangenis en de psychiatrische inrichting als decor, in De slaapkamer
(1967) en het na zijn dood gepubliceerde werk komt vooral de wereld daarbuiten
aan bod. Daarnaast schreef Van de Velde nog de novelle Tabula rasa
(1970), een satire op de jonge Vlaamse literatuur, en het pamflettistische
essay Recht op antwoord (1969), dat als apologie was bedoeld.