Springer, F.
Ps. van Carel Jan Schneider, Nederlands prozaschrijver
(Batavia 15.1.1932). Bracht zijn kindertijd (tot 1946) door in
Nederlands-Indië. Studeerde rechten; was van 1958 tot 1962
bestuursambtenaar op het vroegere Nieuw-Guinea en is vanaf 1963 werkzaam in de
diplomatieke dienst. In zijn literaire werk speelt Nederlands-Indië direct
of indirect, een belangrijke rol.
Zijn eerste boeken, de verhalenbundel Bericht uit
Hollandia (1962), de novelle Schimmen rond de Parula (1966) en de
roman De gladde paal van macht (1969) - een satire over een machtsstrijd
in een ontwikkelingsland - hebben Nieuw-Guinea als plaats van handeling. De
voor deze boeken zo kenmerkende ironische observatie en afstandelijke
presentatie van de handeling treffen ook in de, overigens persoonlijker
geschreven roman Tabee, New York (1974, heruitg. 1983), de
verhalenbundel Zaken overzee (1977) en de roman Bougainville
(1981). In sommige opzichten doet dit werk denken aan dat van Willem Elsschot
(bijv. in de relativerende humor en zelfspot), in andere aan het (door de
schrijver bewonderde) oeuvre van F. Scott Fitzgerald, zoals
Bougainville, het tot nu toe beste boek van Springer. In dit op versch.
tijdniveaus spelende, zeer knap geconstrueerde `gedenkschrift' is de
hoofdfiguur een man die, hoewel maatschappelijk tot grote hoogte gestegen, niet
in staat blijkt tot een innerlijk geluk en (zich?) verdrinkt.