Schippers, K.
Ps. van Gerard Stigter, Nederlands dichter en
prozaschrijver (Amsterdam 6.11.1936). Leerling van Rob Nieuwenhuys.
Reclametekstschrijver. Oprichter met J. Bernlef en G. Brands van het
tijdschrift Barbarber. Debuteerde in 1963 met de bundel poëzie
De waarheid als De Koe. Voor Een klok en profil (1965) ontving
hij de poëzieprijs van de gemeente Amsterdam.
De poëzie van Schippers gaat terug op de
dadaïstische kunst van het begin van deze eeuw en in het bijzonder op
Marcel Duchamps' theorieën daarover. De `ready made' wordt door Schippers
in de poëzie geïntroduceerd en hij tracht op die manier de scheiding
tussen kunst en werkelijkheid op te heffen. Door isolering van een taaluiting
krijgt die uiting een andere en door het omringende materiaal bepaalde functie.
Van zijn affiniteit met dit `nieuwe realisme' getuigen zijn bundel
Verplaatste tafels; reportages, research, vaudeville (1969) en het
tekstenboek 128 vel schrijfpapier (1967) dat hij met C. Buddingh'
verzorgde. Ook zijn documentaires Een cheque voor de tandarts (1967),
geschreven in samenwerking met J. Bernlef, en Holland Dada (1974)
getuigen van zijn preoccupatie met de historische avant-garde. In 1975
verzorgde hij een uitgave van de gedichten van I.K. Bonset (= Theo van
Doesburg) onder de titel Nieuwe woordbeeldingen.
In 1978 verscheen zijn eerste roman,
Bewijsmateriaal, een boek waarin hij de principes van Verplaatste
tafels in een eigenzinnige, abstracte vorm giet. Eerste indrukken
(1979) is een minder abstracte roman over de ervaringen van een peuter, maar
door dit gezichtspunt past het boek volledig in het consistente oeuvre van
Schippers. Voor de roman Beweegreden (1982) kreeg hij in 1983 de
Multatuliprijs.