Vlaamse prozaschrijfster (Antwerpen 3.12.1894-13.9.1981).
Kleindochter van de dichter Jan van Beers en zuster van de politicus Hendrik de
Man (1885-1953). Haar eerste boek, een soort familiekroniek en gedeeltelijk
autobiografie, verscheen in 1953 onder de titel Ons dagelijks brood. In
1956 publiceerde zij Een vrouw met name Suzanna, dat enigszins als een
repliek op Het boek van Joachim van Babylon van Marnix Gijsen kan worden
beschouwd,
[pagina 370]
[p. 370]
ofschoon het verhaal van De Man niet zoals Gijsens
werk een sleutelroman is. Dag Faun (1960) roept herinneringen op aan een
reis naar Napels, Herculaneum en Pompeji. Voor Klaartje (1965) is het
levensrelaas van een man op middelbare leeftijd, waarin op openhartige wijze
wordt belicht welke idealen en intenties aan zijn leven richting hebben
gegeven, ook al heeft hij in dat leven gefaald. Haar broer heeft duidelijk voor
dit personage model gestaan. Haar naar de vorm traditionele werk is geschreven
in ongekunsteld proza.
Auteursrechtelijk beschermd