De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Maele, Marcel van

Eig. Marcel Bertha François, Vlaams dichter, (toneel)schrijver en beeldend kunste-

[p. 367]

naar (Brugge 10.4.1931). Leidde lange tijd een zwerversbestaan en vestigde zich pas in 1956 definitief in België. Was een van de markantste figuren rond het tijdschrift Labris (opgericht in 1962), dat het experiment met de taal ver doordreef. Bij deze zgn. Zestigers was de invloed van de beat opmerkelijk.

De poëzie van Van Maele is rebels, zijn taal zit vol neologismen en betekent in het algemeen een breuk met de semantische en syntactische regels; in die zin herinnert ze aan een door een roes verkregen verhoogde mystieke ervaring. Ook bevat zij een protest, vaak gebracht met speelse en kritische ironie, tegen de maatschappij.

Werken:

Soetja (1956), p.; Rood en groen (1957), p.; Pamflet 1/Poëtische nota's over het bewustzijn (1960), p.; Ik ben een kannibaal (1961), p.; Ademgespleten (1962), p.; Zwarte gedichten (1963); Medgar Evers te Jackson vermoord (1964), p.; Imponderabilia (1966), p.; Kraamanijs (1966), pr.; De veroordeling van Marcel van Maele, gevolgd door een verrassende vrijspraak (1966), t.; Een zachtgroen bed vol bloed (1968), t.; No Man's Land (1968), p.; Scherpschuttersfeest (1968), pr.; Zes nooduitgangen en één hartslag (1968), p.; Hoera, wij hebben een bloedeigen heilig tuintje (1969), p.; De hamster van Hampstead (1969), p.; Revolutie (1969), t.; Winteralbum (1970), p.; Koreaanse vinken (1970), pr.; Ik ruik mensenvlees, zei de reus (1971), pr.; Annalen (1972), p.; Gedichten 1956-1970 (1972); Vakkundig hermetisch (1973), p.; Met een ei in bed (1973), p.; Ach... (1973), p.; Tweeluik (1977), p.; Vreemdsoortige cocktails (1977), pr.; Muggen en liegen (1980), p.

Literatuur:

H.J. Loreis, in NR = NF. Nieuwe Roman = Nieuwe Filosofie. Van de nouveau roman naar de nouveau nouveau roman (1967); P. de Wispelaere, in Facettenoog (1968); H. Brems, in Al wie om ziet (1981).

[P. van Aken]