Limburg Brouwer, Petrus van
Officieel Petrus Brouwer, sedert 2.7.1811 van Limburg
Brouwer; Noordnederlands schrijver en classicus (Dordrecht 20.9.1795-Groningen
21.6.1847). Studeerde aanvankelijk medicijnen waarin hij promoveerde, daarna
klassieke letteren. Doceerde van 1820 tot 1825 aan het Erasmianum te Rotterdam;
was van 1825 tot 1830 hoogleraar te Luik, sinds 1831 te Groningen.
Schreef studies over de schoonheid der poëzie van
Homerus, Pindarus, Aeschylus, Sophocles en Euripides (1825-1833). Daarop volgde
het grote cultuurhistorische werk in acht delen, Histoire de la civilisation
morale et religieuse des Grecs (8 dln., 1833-1842) en daarna Cesar en
zijne tijdgenooten (4 dln., 1844-1846), dat als eerste deel van een
Romeinse cultuurhistorie was bedoeld. In deze werken trachtte hij o.m. een
beeld van het dagelijks leven in de oudheid te geven. Hij deed dit ook in zijn
met speelse ironie geschreven historische romans Charicles en Euphorion
(1831), waarin de praktisch toegepaste platonische levensleer en het hedonisme
als tegenstellingen worden geplaatst en Diophanes (2 dln., 1838).
Brouwer bewerkte ook het van Apuleius en Lucianus bekende ezelverhaal, dat hij
door een Faust-dialoog liet volgen, het geheel onder de titel Een ezel en
eenig speelgoed (1842).
Het bekendst werd zijn roman Het leesgezelschap te
Diepenbeek (1847), waarin de strijd rondom de vrijzinnig getinte Groninger
theologie van zijn dagen de inzet vormt. Uit het Italiaans bewerkte hij I
promessi sposi van Manzoni (De verloofden, 3 dln., 1835) en de
autobiografie van Benvenuto Cellini (Het leven van Benvenuto Cellini,
1843), waarvoor hij de authentieke uitgave, die Goethe voor zijn vertaling nog
niet tot zijn beschikking had, kon gebruiken.
Auteursrechtelijk beschermd