De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Limburg Brouwer, Petrus Abraham Samuel van

Nederlands schrijver (Luik 15.11.1829-'s-Gravenhage 13.2.1873). Zoon van Petrus van Limburg Brouwer; studeerde rechten te Groningen, waar hij in 1850 promoveerde. Weigerde een professoraat aldaar en was sedert 1856 werkzaam als wetenschappelijk ambtenaar aan het Algemeen Rijks-

[p. 355]

archief te 's-Gravenhage. Maakte van 1854 tot 1865 deel uit van de Gids-redactie; sinds 1860 redacteur van de Nederlandsche Spectator. Liberaal afgevaardigde in de Tweede Kamer van 1864 tot 1867. Wijdde zich sedertdien vnl. aan letteren en wetenschappelijke studiën (wijsbegeerte en oriëntalisme).

Opmerkelijk zijn de scherpe, op de beginselen van de Nieuwe Gids vooruitlopende kritieken, die hij onder het ps. Abraham van Luik schreef in Nederland gedurende de jaargang 1869; in hetzelfde jaar verzorgde hij de uitgave van de Boergoensche Charters 1428-1482. Zijn sedert 1852 over vele tijdschriften verspreide artikelen zijn bijzonder veelzijdig. Hij schreef historische en politieke verhandelingen, bestudeerde godsdienstige en wijsgerige stelsels, waarbij hij zich van fichteaan tot spinozist ontwikkelde. Baanbrekend werk verrichtte hij voor de Spinozastudie en voor de kennis van oosterse stelsels. Aan dit alles ligt ten grondslag zijn vrijzinnig geloof in de vooruitgang der mensheid langs de weg der rede, een overtuiging die hem het traditionele christendom van zijn dagen deed afwijzen. Tegen het einde van zijn leven schreef hij Akbar, Een oostersche roman (1872), waarin hij zijn grote kennis van oosterse geschiedenis en levensvormen bewees, en tevens een literaire vorm gaf aan zijn eigen wijsgerige ideeën. De roman werd vertaald in het Duits (1877), Deens (1878) en Engels (1879).

Uitgaven:

P.N. van Eyck (ed.), Akbar (1941); Akbar (1984), met een naw. van F. Engering.

Literatuur:

J.C. Zimmerman, in De Gids, dl. i (1873); H. Kern, in De Nederl. Spectator (1873); C. Vosmaer, in Levensberichten Mij Nederl. Letterk. (1875), met bibl.; J. Walch, `Akbar', in Boeken die men niet meer leest (1930); W. Drop, in Verbeelding en historie (1958, 1979³).

[G.W. Huygens]