De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Lehmann, Louis Theodorus

Nederlands dichter en prozaschrijver (Rotterdam 19.8.1920). Studeerde te Leiden rechten en te Amsterdam prehistorische archeologie. Zijn originele poëzie is speels, soms burlesk, van een door ironie doorkruiste romantiek.

Lehmanns vertaling (onder ps. Marten Holme) uit het Perzisch in het Engels van de Rubaiyat of Kemal Isma'ili werd in 1944 zonder proefcorrectie gedrukt: de exemplaren, niet door hemzelf gecorrigeerd, bevatten, naar zijn eigen zeggen, volslagen onzin. Het gedicht `Afscheid van Pétré W. Dantel' maakte deel uit van een mystificatie, opgezet door G.D.J. Goudriaan, die het misschien op eigen kosten liet drukken. In Lehmanns latere poëzie treft een ironische nuchterheid. Zijn verhalend proza heeft eveneens een sterk persoonlijke toon van ontgoocheld idealisme. Hij publiceerde zijn kritisch proza vnl. in Litterair Paspoort.

Werken:

Subjectieve reportage (1940), p.; Dag- en nachtlawaai (1940), p.; Schrijlings op de horizon (1941), p.; Het verbreken (1944), p. onder ps. S. Colmar; Verz. gedichten (1947); Gedichten (1948); De pauwenhoedster (1955), r.; Het echolood (1955), p.; Een steen voor Hermes (1962), p.; Who's Who in Whatland (1963), p.; Tussen Medemblik en Hippolytushoef (1964), r.; Luze (1966), p.

Literatuur:

J. Bernlef en K. Schippers, `L.Th.L.', in Wat zij bedoelen (1965), met bibl.; C.J.E. Dinaux, `L.Th.L., in Gegist bestek, dl. 3 (1969); M. de Jong, in Essays in zakformaat (1982); P. de Boer, `De zelfbewuste onzekerheid van L.Th.L.', in Bzzlletin, 11 (1983).

[P. Minderaa]