De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Kindermann, Jan Christiaan

Ps. Chonia, Nederlands predikant en letterkundige (Amsterdam 15.12.1804-Utrecht 19.12.1876). Nadat hij op jeugdige leeftijd zijn beide ouders had verloren, werd hij opgenomen in het lutherse weeshuis; ofschoon hij zelf het liefst naar zee zou zijn gegaan, achtten zijn opvoeders het beter dat hij theologie ging studeren, eerst in zijn geboorteplaats (1822-1823), daarna in Leiden (ingeschreven op 29.5.1824 en 30.1.1828); in oktober 1827 werd hij proponent, in 1828 hulpprediker in Breda en vervolgens predikant te Wildervank (1829-1834), Edam (1834-1847) en ten slotte Doetinchem (1847-1869). Nadat hij het predikambt had neergelegd, vestigde hij zich in 1871 in Utrecht.

Als schrijver werkte hij mee aan het tijdschrift Nederland, waarin humoristische verhalen en novellen van zijn hand verschenen, en, vooral sedert 1857, aan De Tijdspiegel, waarin hij talloze boekbesprekingen en artikelen over zeer diverse onderwerpen leverde; vermeldenswaard zijn met name de `Aphoristische gedachten' in de jaargang 1875. Het meest bekend is hij echter geworden door Wat er van Diepenbeek werd (1849), een vervolg op Het leesgezelschap te Diepenbeek (1847) van P. van Limburg Brouwer. Voorts verzorgde hij in 1861 een metrische vertaling van Lessings Nathan der Weise.

Werken:

Bloem- en doornstukjes uit den vreemde (1851); Het beeld van Dirk Rafelsz. Kamphuysen in de lijst van zijn tijd, 2 dln. (1853); De val van het laatste bolwerk der protestanten: La Rochelle in 1627, 2 dln. (1853); Een flaauwe in dagen van kracht: Graaf Willem IV van den Berg, 2 dln. (1855); Rome contra Utrecht, ten tijde van Petrus Codde, 2 dln. (1873); Een geharnaste bijbellezing (1874); Lodewijk van Nassau, de volmaakte ridder (1874).

Uitgave:

Wat er van Diepenbeek werd (1883⁴), met een inl. woord van E. Laurillard.

Literatuur:

J.P. de Keyser, `Levensschets van J.Chr.K.', in Levensber. der afgestorvene medeleden van de Mij der Nederl. Letterk. 1877 (1877).

[D. Welsink]