De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Kerckhove, Remigius Corneel van de

Vlaams dichter (Mechelen 25.9.1921-Duffel 2.1.1958). Was een tijdlang werkzaam als ambtenaar bij het ministerie van arbeid en sociale voorzorg, later betrokken bij de organisatie van de Wereldtentoonstelling te Brussel (1958). Richtte samen met Jan Walraven het tijdschrift Tijd en Mens op, dat het experimentalisme in Vlaanderen inluidde.

Hij debuteerde voor de oorlog met traditionele liefdes- en religieuze gedichten. Vanaf Gebed voor de kraaien (1948) werd zijn poëzie echter sterk ethisch bewogen en expressionistisch-retorisch van toon. Op existentialistische wijze worden alle vooroorlogse vermeende waarden ontmaskerd; wat het menselijk bestaan uiteindelijk ken-

[p. 314]

merkt, is een fundamentele ontreddering, een ambivalente combinatie van nihilistisch doodsverlangen en instinctieve levensdrift. Diezelfde visie ligt ook ten grondslag aan het korte, poëtische toneelstuk Ebbe en vloed (1954), dat qua uitwerking en ideeën duidelijk is geïnspireerd op Sartre's Huis Clos.

Werken:

Nachtelijke razzia (1939); De andere weg (1941); De schim van Memlinc (1950); Een kleine ruïnemuziek (1951); Veronica (1953); Gedichten voor een Kariatide (1957).

Uitgaven:

Gedichten (1964), keuze; Verzamelde gedichten (1974).

Literatuur:

L.M. van den Brande en I. Veys (ed.), `R.C.v.d.K.', in Morgen 18/19, vi, 6 (1969); M. Wauters, R.C.v.d.K. (1974); W. Spillebeen, `R.C.v.d.K., nabloeier van het expressionisme', in Dietsche Warande & Belfort, 120 (1975).

[D. de Geest]