De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Hopman, Frits

Eig. Frederik Jan, Nederlands prozaschrijver (Amsterdam 14.7.1877-Leiden 4.3.1932). Was enige tijd journalist te Arnhem, daarna leraar Engels, vanaf 1918 te Leiden. Medewerker aan De Kroniek en andere periodieken. Behalve van de Angelsaksische literatuur onderging hij vooral invloed van Heine, Multatuli en de vroege Van Eeden. Hij muntte uit door zijn uitstekend vertelde korte verhalen. Ook zijn roman uit Zeeuws-Vlaanderen, Van de liefde die vrij wou zijn (1918), is opgebouwd uit novellistische elementen. Eigen vroegere dagboekaantekeningen vormen de grondslag van de roman De proeftijd (1916).

Van 1927 tot 1932 was hij kunstredacteur van de Nieuwe Rotterdamsche Courant. Daar hij in zijn laatste tijd als schrijver weinig meer van zich deed horen, werden zijn voortreffelijke, vaak wrang humoristische

[p. 285]

novellen al te spoedig vergeten. Hij verzorgde ook de Engelse vertalingen van Huizinga's Erasmus en Herfsttij der middeleeuwen.

Werken:

In het voorbijgaan (1913), nov.; Nachtwaken (1920), nov.

Literatuur:

A.J. van Pesch, `Levensbericht', in Hand. en levensber. v. de Mij der Nederl. Letterk. (1931-1932); G.H. 's-Gravesande, Vergeten en gebleven (1982).

[G.W. Huygens]