De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Cottenjé, Mireille

Vlaamse romanschrijfster (Moeskroen 18.11.1933). Werkte als verpleegster in Zaïre en beschreef haar ervaringen in Dagboek van Carla (1970). Ook in haar eerste roman putte ze uit haar privéleven: in Eeuwige zomer (1969), haar beste boek, beleefde ze het schrijven als een vorm van therapie. Daarin schreef ze de frustraties, opgelopen tijdens een tocht met Jef Geeraerts door Lapland, van zich af. Haar derde roman, Lava (1973), sluit aan bij haar dagboek. Tegen dezelfde achtergrond (Zaïre) wordt dezelfde problematiek behandeld, met name van de zich uit de verslavende huwelijksbanden bevrijdende jonge vrouw. Op die wijze komt Mireille Cottenjé terecht in het vaarwater van de emanicipatiebeweging. Haar volgende twee boeken zijn dossiers, bundels getuigenissen van in het huwelijk ontgoochelde vrouwen (Met 13 van tafel, 1978) en mannen (13 mannen van tafel, 1978).

De evolutie van Cottenjé van op het eigen ego betrokken romancière naar maatschappelijk geëngageerde schrijfster is goed merkbaar in de verhalenbundel Mist (1979), die twaalf teksten bevat over een periode van 1967 tot 1978. Ten slotte drijft haar engagement haar in de armen van een gevangene, die ze uit een onmenselijk gevangenissysteem wil bevrijden. Dat proces wordt beschreven in de roman Muren

[p. 152]

doorbreken (1980). Haar engagement komt ook tot uiting in de jeugdroman Het grote onrecht (1973) en het toneelstuk Zeg nu zelf (1982).

Werken:

Er zit muziek in de lucht (1974), jeugdb.; Lieve Daddy (1975), t.; Straks is allang voorbij (1976), t.; Waarom niet de waarheid? (1980), jeugdb.; De verkeerde minnaar (1982), r.

Literatuur:

H. Bousset, Schreien, schrijven, schreeuwen (1973); J. Anthierens, in De flauwgevallen priester op mijn tong (1976); A. Vandeghiuste, in Ontmoetingen (2) met 81 Vl. kunstenaars (1977).

[H. Bousset]