Cauwe, Frans
Zuidnederlands schrijver (1631-Rome 30.8.1679).
Minderbroeder-observant, in 1656 tot priester gewijd; woonde vnl. in Brugge. In
zijn hoofdwerk, De pelgrimagie van het kindeken Jesus (3 dln., 1667,
1674 en 1675) brengt hij, uitgaande van de Meditationes vitae Christi
van pseudo-Bonaventura, rijpe contemplatie in een eenvoudige en toegankelijke
taal. Naast een geschrift tegen de mode, gedrukt in 1676, bewerkte hij het
anonieme 16de-eeuwse traktaat Het bondelken van myrrhe (1677) en Het
leven en de goddelycke leeringhen van Sr. Clara van S. Lieven (1677), d.i.
Livine Sanders (1629-1652). Onder ps. Franciscus Carolus Reymakers polemiseerde
hij in 1674-1675 in het Latijn tegen de Leuvense hoogleraar Gomaar Huygens.
Hij bracht de laatste maanden van zijn leven door te
Rome, waarheen hij als `getuige' in de strijd tegen de jansenisten was
gezonden. Mag niet verward worden met de schrijver Pieter Cauwe (gest.
30.3.1711).