Borgart, Bernhard
Nederlands prozaschrijver (Amsterdam 17.3.1940). Onecht
kind van een prostituée en opgevoed in kindertehuizen en bij
pleeggezinnen. Na talloze losse baantjes tenslotte ulo-opleiding en
reserve-officier. Oud bokskampioen.
Borgart debuteerde in 1972 met de roman De
vuilnisroos, waarvan versch. herdrukken volgden. Het is het verhaal van een
drop-out met het bijbehorende jargon en gelardeerd met kosmische filosofietjes.
In 1973 volgde de roman De slakken van Cânet d'Olt en in 1975
Buiten schot. Voorts schreef hij reisverhalen en reportages, o.m. het
Ierse reisverhaal Een lange weg naar Tipperary (1979). Ook in de roman
Levend cargo (1984) en in het eerder verschenen Rooiers (1978)
legt hij getuigenis af van zijn zwerflust, speciaal op de fiets. Hoewel
Borgarts taalgebruik niet vrij is van slordigheid, lezen zijn verhalen en
romans bijzonder vlot.
Auteursrechtelijk beschermd