De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Bohl, Joan

Nederlands dichter en prozaschrijver (Zierikzee 8.10.1836-Amsterdam 21.10.1908). Vertoefde als zakenman in vele steden van Europa, terwijl hij zich tevens wijdde aan de letteren. Na zijn terugkeer studeerde hij te Leiden rechten en vestigde zich als advocaat te Amsterdam. In 1876 stichtte hij De Wachter en vertaalde Dantes Divina commedia in terzinen. Onder de schuilnamen Quos Ego, Hendrik Smits en Constantijn Ager schreef hij romans. Zijn Canzonen (1885) hebben een scherpe kritiek uitgelokt van Willem Kloos in De Nieuwe Gids.

Werken:

Horsa en Iliandi (1855); Willibrordus (1855); Bonifacius (1857); Hemeltelg en wereldling (1858), r.; Blijf bij ons (1859), r.; Pius VII en zijn tijd (1861-1862); Waarom?, 2 dln. (1863), onder ps. Quos Ego; Geschiedkundige werken, novellen en gedichten, 4 dln. (1863-1864); Het handschrift, schetsen der VIe eeuw (1866), onder ps. Hendrik Smits; Oom Adriaan (1866), r., onder ps. Hendrik Smits; Najaarsbladeren (1867), p.; Ontgroening van een modern oud-student (1869), brochure, onder ps. Quos Ego; De godsdienst uit een staat- en rechtskundig oogpunt beschouwd (1871); Dante, De hel, Het vagevuur, Het paradijs, in terzinen vertaald met verklaringen en geschiedkundige aanteekeningen nopens den dichter (resp. 1876, 1886 en 1884)); De Raad der advocaten te Abdera (1893), brochure.

[G.H. 's-Gravesande en red.]