Parnas-Galm
(1815)–Jan Arnold van der Borght–
Auteursrechtvrij
[pagina IX]
| |
Toe-dragt Aan Zyne Excellencie, de Heer Baron de Keverberg de Kessel, Gouverneur der provincie van Antwerpen.
Gelyk een Zee-vaêr met zyn Reis-genooten
Den balderenden Oceäan doorwoeld,
Door storm op storm word gruwelyk aangestooten,
Daar 't hoogst' der yzing telkens word gevoeld, -
Wen d'opgeruide barning, by 't Rameiën,
Van doll' ontbonde winden is aan 't woên, -
Niets overblyft, dan om Gods hulp te schryën, -
Daar men 't verderf angstvallig voort ziet spoên; -
De vòòr-de wind, men hoop'loos af blyft wagten; -
En klip op klip geducht is; - daar Verdwaalt
M'in 't vreess'lykst' Gieren van de Hemel-krachten,
By dag, nog nagt getroosten Adem haalt; -
Daar eindelyk na 't bangst' en wiltste doolen, -
By lek in 't Vaartuig - Reeds ontzeild ontmast,
De stormen aan de temming zyn bevoolen, -
En voor hen thans, tot stilstand zyn gelast: -
Daar elk dan afgepynt, aâm-echtig naderd
Met Levens Redding, na 't verlies van goed,
En Even stamelend, weêr zyn kracht vergaderd,
Doch Ziekte en Wédom heersch' in lyf en bloed; -
Maar herkoomt, wyl nog veel, van na-wee sterven:
En 't ovrig in de vyligheid te Land,
Weêr vryë Lugt en wel-vaart gaat beërven, -
Herkoomt in weelde en in geluk bestand; -
| |
[pagina X]
| |
- Zo Éven, was Uropa afgemarteld. - - -
- - O ysselyke Reistocht!.... zyn wy thans
In vylige háven - daar de weelde darteld!!.....
'T geluk - de vrede juicht met praal-gedans?!...
Den Redder der verdrukte, - den kastyder
Der Wandaad, - God die ieders Lot beslist;
Bepaalde zo de Gruwel van een stryder, -
Die in zyn laaste plan nu had gemist!.....
De brullende Hydra moest al stikkend smagten!..... -
Zyn slangenkop, braakt eenzaam nu zyn Vuur!!.... -
Vind zich van vreemde yss'lykheid verkragten;...
Den vloek is heên - met all' zyn woest bestuur. =
Het nootlot had dus zyne hoog' bestemming. - -
Den lyder vond vertroosting in zyn smart;.....
Mogt zich ontworst'len by de doodsche klemming,
Die prangde goed, en bloed, en ziel en hart. - - -
- Maar wy, wy kunnen nog veelligt vergeeten
De foltering van twintig, en vyf jaar;
Daar heil-bewerking, dwang heeft neêr gesmeeten: -
Maar ah! 't aandenken blyft nog doods, en naar
Der veel Legioenen die 't slag-offer waaren!!....
Doch 't is vergeefsch: - dat vreugd den boezem gloeid!!
Dat men thans opregt' kostb're dank-altaaren
En uitroep: ‘Heil en Vrede zyn ontboeid!!!
- O Belgen! zyt gevoelig;.... 'k zag U traanen
Van smarten plengen;.... - droogt die traanen af;...
Maar schryd weêr nieuwe, in uw' vreugde baanen;
Uw Heil herleeft;! - Tyrannen naakten 't graf!!! -
Stort traanen van verrukking in uw' weelde;. - -
Zyt dankbaar, aan een Godheid die U Red;! -
Daar gy dus lang in bitt'ren dood-angt kweelde;
Door nieuwe stormen immer wierd onzet. - -
Gelooft de Reden, - gaat die steeds te Raaden:
Dan zult gy voelen dat uw weelig Land,
Voor altoos is der Kétenen Ontlaaden;
En Reeds bestaat met vry geluk bestand.
| |
[pagina XI]
| |
- Beschouwt een Vorst, die Heil en Zégen ademd,
Voor all' wat leeft, in 't bloiënd Belgen Ryk: -
Daar al wat gy reeds wenscht, U fluks omvademd;
By elke stap vind gy hier 't hoogste blyk.
- En gy Antwerpen! ziet U reeds Gezegend
Door d'allerbeste Schutheer, - Menschen Vrind, -
Die zichtbaar, U met deugd Gevoel bejegend; -
Die ieder Onderdaan het hoogst' bemind. -
Deel-neemer in uw' hooge Staats-belangen: -
Kunst-lieveling, - en Vriend der Maatschappy:
Zyn' vlyt tot uw geluk zal U omvangen;
Reeds leert gy 't onderscheid der slaverny.
Reeds hebt gy 't groot geluk zien bòven dáágen,
Ga naar margenoot* Dat d'ongeschatte Schatten, die voorheên
Een monster-bende van U weg ging draagen;
Herkoomen door uw' poorten ingetreên.
- - - Een vreemde aantrek doet myn ziel beweegen!
Een vòòrgevoel, dat koest'rend my doordringd:....
Een vóórzicht, van een' duurzaam' Hemel zegen; -
Waar voor myn Muza thans vry weelig zingt!....
- O ja! - Gy waart het die myn doel hier maakte, -
Hoog Ed'le Heer de Keverberg!! - daarom,
Was 't dat myn vuur'gen iever hier ontblaakte
Tot U; - die 't Heil-bestuur van 't Koningdom
Voor onz' Provincie gaat ten uitvoer brengen. - - -
Myn hoope zy hier Enigsins Gegrond,
Dat gy my deeze toedragt zult gehengen; -
Die 'k eerst al huivrend, - doch verstout bestond. -
- Geen fransch bestuur wierd ooit van my bezongen; -
Dan na zyn' Val..... - toen wierd het Musas doel:::::.
Maar - voor Oranje, is myn' Geest doordrongen;
Waar voor ik 't hoogste der verrukking voel!! =
Hier krygt Pegasis paard de diepe spooren: -
Wyl Echte taal braveerd, - en drukdwang zwicht: -
Daar Kunsten bloeiën, - meer, dan eertyts glooren; -
Daar Kunst gehandhaafd word, in 't schitt'renst' Licht.
| |
[pagina XII]
| |
- Gedoogd dan Edelst' Heer! dat ik gewaage
Deez' Toedragt, aan uw' grootheid thans te doen: -
Waar voor ik in myn stand, verschooning vraage;....
Gevoel en plicht, deên hier myn zangster spoên;
Daar ik myn galmen d'Eer heb U te bieden.
- Ontfangt dan teffens d'hoogste harte wensch:
‘Dat hoogst' geluk, by Antwerps braave Lieden,
U steeds bedeeld zy als by zonder Mensch.. - - -
Zo koomt en Kunst en Rang, U heuchelyk ontmoeten: -
Hunn' wensch betuigen, - en, als Gouverneur begroeten. -
Elk is op 't hoogst gevlyd, van uwe Waardigheid; -
Gelukkig ons bestemd, door Neêrlands Majesteit.
|
|