Paddestoelen (onder ps. Ton Ven)

[p. 42]

Een avond uit.

Vrouwtje, ga u gauw versieren

met een boa en een hoed.

Jongens, wij gaan kermis vieren.

Ha, hoe lustig klopt ons bloed.

Allen netjes in de kleeren

stappen wij ons huisje uit.

Met haar hoed vol gele veeren

lijkt Abigaïl een bruid.

[p. 43]

 

't Krielt al in de straat van menschen;

 

maar het kermisveld ziet zwart.

 

Links en rechts hoort men verwenschen. -

 

Vol verwachting klopt ons hart.

 

 

 

Kindren, laat je niet verdringen,

 

stompt en trapt er maar op los!

 

Koos gapt stapels dure dingen,

 

en Johan een gouden ‘bros’.

 

 

 

Flink zoo, jongens! In de drukte

 

slaat men snel een goeden slag.

 

Als het je vandaag niet lukte,

 

lukt het wis een andren dag.

 

 

 

Maar hier zijn we aangekomen

 

bij een schiettent van stavast.

 

Snel nu een geweer genomen,

 

stilgestaan en opgepast.

 

 

[p. 44]

 

Pijpenschieten, jonge snaken,

 

eischt een geest, bedaard en kloek. -

 

Moogt ge eens uw vijand raken

 

in de pijpen van zijn broek.

 

 

 

Ziet die caroussels daar lonken

 

met hun licht! Stapt in dan, gauw! -

 

Ben ik soms geweldig dronken,

 

dan draai 'k óók zoo; is 't niet, vrouw?

 

 

 

Ginds kunt gij een koe bekijken

 

met drie horens. - Maar de baas

 

van dat wonderdier mag prijken

 

met een tweetal; dàt staat dwaas!

 

 

 

Langs de glijbaan glijdt elk paartje

 

neder met een reuzenvaart. -

 

Maar wat gleed ik met een vaartje

 

eer ik werd failliet verklaard.

 

 

[p. 45]

 

Kom, we gaan! - Weg met die handen,

 

want mijn beurs is uitgeput.

 

Bovendien, je oogst maar schande

 

van dat jonge, domme grut.

 

 

 

Fie verloor reeds al haar rokken,

 

en de kleine Casimir

 

werd haast van elkaar getrokken.

 

't Is dan ook een herrie hier!

 

 

 

Ja, de kermis, beste vrinden,

 

is gelijk een glas Vermouth:

 

want den nasmaak zult ge vinden

 

meer in 't bitter, dan in 't zoet.