Paddestoelen (onder ps. Ton Ven)

[p. 17]

Buitenleven.

Aan Eduard, vriend van Ton.

Wat is de zomer goed! - De ranke ranken
om 't raam, en voor ons huis de wijde weiden,
die naar het hooggeleerde Leiden leiden.
O, laat ons God met stomme danke danken.

O, laat ons - twee veredeld-blanke blanken -
o, laat hier de eeuwigheid ons beiden beiden.
Laat ons tezamen onze strijden strijden,
maar nooit meer aan de speelhuisbanken banken.

[p. 18]

 

Wat is het leven goed! - De dagen dagen

 

in vreugd. De nachtelijke manen manen

 

tot rust. Hier zal ons nooit een deeren deren.

 

 

 

Hier zullen ons geen steedsche plagen plagen.

 

Maar wij, we gaan ons nieuwe banen banen,

 

en tot de godheid vele keeren keeren.