Gedichten

[p. 173]

Het ongelukkig Huwelyk.

Wat kerker is den Echt voor een rampzaelig Paer,
Toen vrêe noch echte liefd' dien staet komt onderschraegen!
Zyn juk is hard: den minsten last valt immer zwaer:
Wie zoo een Kerker treft, is slaef geheel zyn' daegen.

Nauw is den dag voorby dat Gy zyt vastgeslaegen
Door onverbreekbre banden voor 't gewyd Altaer,
Of uyt uw' boezmen stygt deez' weeklacht vol mishaegen:
- Wat kerker is den Echt voor een rampzaelig Paer! -

De wrevel, twist en hoon vereengen zich te gaer
Om welvaert, rust en troost U dag en nacht 't ontdraegen;
Hun' bitsge gift, o Ja! die wordt Gy steeds gewaer,
- Toen vrêe noch echte liefd' dien slaet komt onderschraegen. -

Zie vervolg bladz. 175.

[p. 174]

 

Uw hemel is steeds reyn: geen' harde dondervlaegen

 

Omringlen uwe woon, daer nooyt heerscht 't minst gevaer;

 

U hoort men, in uw' Echt, van drang noch arbeyd klaegen:

 

- Zyn juk is zacht: den noeststen last valt nimmer zwaer. -

 

 

 

Neen - dezen is geen staet in zoetheyd evenaer,

 

Hy schenkt en heul en troost, doet steeds van vreugd gewaegen;

 

Gelukkig wie het Noodlot strengelt aen elkaer!

 

- Wie zoo een Hemel treft is zaelig heel zyn' daegen. -

1804.

[p. 175]

 

Uw hemel is bewolkt: de hardste onweèrsvlaegen

 

Omringlen uwe woon, daer staêg heerscht 't grootst' gevaer;

 

Uw Echt is stroef, m' hoort U van druk en weedom klaegen:

 

- Zyn juk is hard: den minsten last valt immer zwaer. -

 

 

 

Neen - dezen is geen staet in wroeging evenaer,

 

Hy baert en pyn en smart, hy doet van hertzeer waegen;

 

Rampzalig wie het Noodlot strengelt aen elkaer!

 

- Wie zoo een Kerker treft is slaef geheel zyn' daegen. -

1804.