Gedichten

[p. 172]

Het gelukkig Huwelyk.

Liefde en Vreegbaert enluk,
Twist en onvrêe niets dan druk.

Wat zoetheyd baert den Echt niet aen een minzaem Paer,
Toen Eendragts milden gloed dien staet komt onderschraegen!
Zyn juk is zacht: den noeststen last valt nimmer zwaer:
Wie zoo een' Hemel treft, is zaelig heel zyn' daegen.

O Gy! door trouw en vuerge liefde aeneengeslaegen,
En hart aen hart verknocht voor Gods gewyd Altaer,
Uw kuysschen boezem moet thans juychen vol behaegen:
- Wat zoetheyd baert den Echt niet aen een minzaem Paer! -

De roozen kluystren zich met myrtegroen tegaer
Om door hun balsemgeur uw' harten te behaegen:
De doorenen, o Neen! die wordt Gy nooyt gewaer,
- Toen Eendragts milden gloed dien staet komt onderschaegen. -

Zie vervolg bladz. 174.