Brusselschen Blom-hof van Cupido
(1641)–Willem van der Borcht–
AuteursrechtvrijStemme: Ick kom' u hier begroeten.
L. WAt sal het doch eens wesen
Mijn lieve Gallathé,
Wat sal 't bedi'en // dat wanneer ick u sien
My lust staegh te gaen me' ?
| |
[pagina 83]
| |
My lust wat te beklaghen
't Welck my niet is bekent,
Het is een leet // dat my aen 't herte leet,
En staegh mijn leven schent.
G. 2. O ! snooden bouf, hoe wel kont ghy veynsen,
Waer toe d'onnooselheydt,
Die ghy soo wel beleydt ?
Wilt ghy my iet segghen // ghy moet 't ront-uyt legghen,
Oft 't is te vergheefs gescheydt.
L. 3. Soo ick best kan bedencken
Soo is 't de felle min,
Die met sijn vier // my aen het herte zwier',
En kruypt my in den sin:
Wanneer ick u bekijcke
Soo word' ick g'heel ontstelt
En heel mijn ziel' // te seffens 't uwaerts kriel,
Door 't lieffelijck gheweldt.
G. 4. Is dat de liefd' die ons soo komt plaghen,
Soo dient die wel met kracht
Wt onsen sin ghebraght ?
Want soo ghy haer tijt biedt // sy dan noyt bedijdt iet,
Dan dat tot veel smerten tracht.
L. 5. Ach ! s'is te seer ghewortelt,
Daer-om mijn Herderin
Laet oock de min // u sluypen in den sin,
| |
[pagina 84]
| |
Soo zijn mijn smerten min:
En 'k zweir' dat ick met wercken
V altijdt dienen sal,
En uwen lof // met stemmen fijn en grof
Verbreyden in dit dal.
G. 6. Neen, het is best vryer te leven,
Licidus my verlaet,
En snoert doch desen praet:
Oft wilt ghy med'-komen //laet doch sulcken dromen,
en prijst s' Herders goeden staet.
|
|