Brusselschen Blom-hof van Cupido

[p. 37]

Hy waent van de goedtheydt der Liefde, ende voor-seydt hare onghestadigheydt.

Stemme: Coridon heeft seer triumphant.

O ! Suycker-soete goede min,
O ! min ghepast naer mijnen sin,
O ! onghetroubelt saligh minnen,
Die met volkomelijcke vreughdt
Mijn hert, mijn gheest, en all' mijn sinnen,
En t'saem' mijn ziele heel verheught.

2. O ! min, ghy hebt in d'eyghen vuer

(Gheblindt-koost van-der hellen gluer)
Vw' vlugghe veiren gansch versenghelt;
Dat ghy soo langh' ghestadigh zijt,

[p. 38]

 

En uwen standt niet eens vermenghelt

 

Met vlucht, oft hert-terenden nijdt.

 

3. Ach ! 'k vrees den gulden somer-tijdt,

 

Om dat hy stormende ontglijdt:

 

Want als de langhe schoone daghen

 

Een lutjen hebben hier verbeydt,

 

Dan siet-men dobbel-sture vlaghen

 

Voor sulcken korte schoonigheydt.

 

4. Dus vrees' ick liefde uwen standt:

 

Want 't schijnt uw' stilte sinckt van kant,

 

En ick ghevoel een tranigh' duchten

 

Dat my iet droefs te segghen dreyght,

 

't Bly-zijn eylaes ! verruylt in suchten,

 

Waer van mijn liefd' ontgheest ne'er-seyght.