Brusselschen Blom-hof van Cupido

Hy straft de quade tonghen.

Stemme: Wat lof, wat roem.

O ! Waerdigh dier, en wilt doch niet ghelooven
De valsche tongh' die nu soo loghen-taelt,
Sy sal met slimme valscheydt u verdooven,

[p. 30]

 

Siet toe dat ghy dan daer niet aen en faelt:

 

Sluyt doch uw' ooren // en wilt niet aen-hooren,

 

Oft anders hier ons' oude vrindtschap paelt.

 

2. O ! schand'righ lit, wat en kont ghy niet brouwen

 

Met uwe valsche spraeck vol soet gheklanck,

 

Een-ieder moght van u venijn wel grouwen,

 

Als all' de Schippers van Syrenen sanck:

 

Ghy en de lippen // zijn als steene klippen,

 

Oft aen ons leven als een water-banck.

 

3. Veel beter waert ghy in de duyst're helle,

 

En wachtet naer den vlugghen water-vliedt

 

Met Tantalo dan ons hier soo te quellen,

 

En my te brenghen in dit groot verdriet:

 

Oft noyt gheboren // soo soudt ghy verstoren

 

Noyt liefd', die voor u als haer' vyandt vliedt.

 

4. Oft Zysiphus die moght als nu wel rusten,

 

En gheven u den zwaren wentel-steen,

 

Soo moght ick eynden met wat vryer lusten

[p. 31]

 

Met mijn schoon' Nymphe noch eens zijn ghemeen:

 

Maer blijft ghy rasen // en haer hoofdt vol blasen,

 

Soo moet mijn liefde sterven door gheween.

 

5. Eylaes ! om niet zijn all' mijn yd'le klaghten,

 

Ghy hebt te veel het valsche lit betrouwt,

 

En ghy schijnt my eylaes ! nu te verachten,

 

O ! snoode tongh' wat hebt ghy my ghebrouwt ?

 

Maer 'k sal 't lijden // en ter wraeck noch tijden,

 

En daer naer u beloonen duysent-fout.