Brusselschen Blom-hof van Cupido

[p. 18]

Hy neemt voor altijdt te minnen.

Stemme: Van de Vincken.   (Ofte)   Phillis quam Philander teghen.

HOe langh' sal ick noch beklaghen
Dat ick niet en wordt aenhoort,
En dat ick in korte daghen
My bevind' wel half vermoordt ?
Om dat my een vranghe Maeght
Tot mijns selfs verderf behaeght.

2. Om dat ick gelijck de muggen

't Vierken van mijn doodt bemin,
Die, soo langh' als sy zijn vluggen,
Noyt verruylen hunnen sin,
Maer ghewilligh sonder noodt
Kiesen 't vlamken met de doodt.

3. Want siet eens hoe mijn vrindinne

In haer handen voert mijn graf,
Liever kies ick 't soete minnen,
Dan in tijdts my trecken af:
Dan in haet te leven hier.

4. Want die in de liefde sterven

Zijn beloont met goede faem,
Maer de ghen' die liefde derven

[p. 19]

 

Dat zijn menschen sonder naem:

 

Doodt te leven acht' ick meer

 

Als te leven sonder eer'.

 

5. Eer' beneemt de vrees' van sterven,

 

Om de eer' is 't al ghe daen,

 

'k kWil mijn lief, oft eer' be-erven:

 

Dus sal ick de doodt versma'en;

 

Want die mindt die leeft altijdt,

 

En staegh sterft hy die benijdt.