Brusselschen Blom-hof van Cupido
(1641)–Willem van der Borcht–
AuteursrechtvrijStemme: Coridon heeft seer triumphant.
AL die oyt heeft in minn' gheleeft
Altijdt sijn Lief ghepresen heeft:
Hoe moght ick dan noch langher wachten ?
Daer self haer schoonte soo begheert,
| |
[pagina 11]
| |
Dat my een-ieder sou verachten,
't En waer ick 't prijsen hadd' aenveerdt.
2. O ! Nymphe, die niet van-der aerd',
Maer van den Hemel zijt ghebaert,
Al siet ghy dat ick niet kan raken
Het minst' van uw' bevalligheydt,
Laet toe nochtans my te ghenaken
Een stip van al uw' lodd'righeydt.
3. O ! ooghskens, soo ghy my besiet
Soo dunckt my dat Cupido schiet,
Met menight' van sijn gulde schichten,
En doet door lieffelijcken nijdt
Mijns zielens kracht my soo af-richten,
Dat sy daer in perijckel lijdt.
4. O ! aerdigh marber, dat in 't veldt
Der poes'le wanghskens zijt ghestelt,
Ghy bleeckt de blakende robijnen,
(Wanneer gh'er neven zijt gheset,)
| |
[pagina 12]
| |
Nochtans doet ghy my meer verdwijnen,
Om dat my 't soenen is belet.
5. O ! kroes'ligh hayrken, dat om-rolt,
En rondt-om sulcken wanghskens krolt,
Dat heel goudt-vervigh staet door-luchtigh,
Als een door-vrochte gulde-werck,
Seght, waer-om en magh ick onduchtigh
Daer op niet nemen oogh-ghemerck ?
6. O ! neusken, dat een seldtsaem verf
Van rooskens hebt tot mijn verderf,
Die Venus met haer purp're bloeden,
Doen sy Adonim socht door 't woudt,
(Die haer uyt-braken) heeft doen gloeden,
Als haer een roos-breem hadd' ghekrouwt.
7. O ! lipkens prijsbaer alder-meest,
Die my nu lest-mael hebt ontgheest,
Wanneer ick onlanghs u-li'en kusten,
Waer door mijn ziel ontvloden is,
| |
[pagina 13]
| |
Die liever hadd' in u te rusten,
Daer sy van d' uw' ontboden is.
8 Heylighe voordts lit-maten al,
Die ick begroet in dit gheral,
Van u-li'en staet maer te bedencken
Den lof van my onsprekelijck,
Want 't segghen moght de eer' meer krencken,
Dus 't zwijghen is meer loffelijck.
9. Maer houdt ghewis, dat 'k naer u braef,
En wensch' te wesen u-li'en slaef;
Want 't is een vryheydt u te dienen,
Oock seld' wenscht sy een slaverny,
Waer sy haer voor slavin te bienen
Haer selven van de doodt bevry.
|
|