Den oorspronck, begin ende aenvanck der Nederlandtscher oorlogen
(1617)–Pieter Christiaenszoon Bor–
AuteursrechtvrijGeduyrende de regeringe vande Hertoginne van Parma, de Hertoge van Alba ende eensdeels vanden groot Commandeur
[pagina 63]
| |
II. Liedt.Op't sevende Boeck, opte voys vanden vijfden Psalm: Verhoort o God mijn woorden clachtich.OMtrent in dese selve tijden,Ga naar margenoot+
Dat die Prince victory kreech,
In Zeelandt ende ander weech,
So quam het VVaterlandt in lijden,
Aen veele zijden.
Die Commandeur die sont daer heenen,Ga naar margenoot+
Mons Chevreaux een Wals Baroen,
Met veertien vaendelen VValen koen,
Die d'Inwoonders soude vercleenen,
Brengen in weenen,
Gouverneur hy sich selven noemde,Ga naar margenoot+
Van Noorthollandt en VVaterlandt,
Om haer te brengen al in schandt,
Hy hem hoochmoedelick beroemde,
En haer verdoemde.
Deur Henry Masson deed' hy scrijven,Ga naar margenoot+
D'overste der Dorpen aldaer,
Datse souden comen tegaer,
Op verbeurten van hare lijven,
En by hem blijven.
Sy souden comen accorderen,Ga naar margenoot+
Hy soude haer gratie doen,
Verseeckerende haer pardoen,
| |
[pagina 64]
| |
Niemant soude haer connen deeren,
Hy soudse weeren.
Ga naar margenoot+ Haer Schanschen soudens' overgeven.
In sijn handen sonder vertreck,
En dat op redelijck bespreck,
Behoudens goet, bloet en leven,
Sonder te beven.
Ga naar margenoot+ Des Princen macht maeckt hy seer cleene,
D'aenhangers voor ballings gespuys,
Kael, hebbende gelt, munt noch cruys,
Die haer sullen brengen in peene,
Hebbend' macht geene.
Ga naar margenoot+ Des Conincx macht verheft hy seere,
Haer te beschermen breet ende wijt,
Ist datse noch comen by tijt,
Tot haeren oprechten Lants-heere,
En doen hem eere.
Ga naar margenoot+ Maer willen sy tot haerder schaden,
Dese genade niet nemen aen,
So wil hyse vernielen saen,
Ende straffen sonder genaden,
Na haer misdaden.
Ga naar margenoot+ Hy hadde som Boeren gevangen,
Die belooft hy los te laten gaen,
Indien sy hem comen ter baen,
Anders wil hyse met verstrangen,
Haest op doen hangen.
Ga naar margenoot+ Dit schrijven mocht niet veele baten,
VVant sy en achten't niet dan wint,
| |
[pagina 65]
| |
Sy en waren geensins gesint
Den prins van Oraengien te laten,
Noch hare Staten.
Hy mocht haer wel comen besoecken,Ga naar margenoot+
Cruyt ende loot dat was voor hem,
Sy achten niet sijn soete stem,
Noch oock sijn dreygen nochte vloecken,
Aen geene hoecken.
Als hy met schrijven niet mocht winnen,
Seynt hy vier of vijf hondert man,Ga naar margenoot+
De Crommenijer-dijcx Schants an,
Die hy geweldelijck gaet innen,
En comt daer binnen.
Hopman Aecker met sijn Soldaten,Ga naar margenoot+
Die schermutseerden daer een wijl,
Maer verliepen't haestich met ijl,
Deur dien daer meer deur ander gaten,
'Tquamen aenvaten.
Sy togen van daer naer Westsanen,Ga naar margenoot+
Het Garnisoen verliep daer oock,
Als sy sagen opgaen den roock,Ga naar margenoot+
Het was te vergeefs het vermanen,
Tegen het wanen.
Die Vijanden moorden en branden,Ga naar margenoot+
Plonderden die Dorpen terstont,
Ende toonden haren straffen gront,
Beten van boosheyt op haer tanden,
Gelijck Vijanden.
D'overste Luytenant Broeckhuysen;Ga naar margenoot+
| |
[pagina 66]
| |
Die en was daer doe niet omtrent,
Daerom wert hy tot Hoorn geschent,
Ga naar margenoot+ De Borgers weten hem d'abuysen,
Om te verguysen.
Doch hy wilde noch qualijck spreecken,
Ga naar margenoot+ Ende trock in gramschap sijn geweer,
Des hy geslagen wert ter neer,
Dat hem de leden heel besweecken;
In't hooft gesteecken.
Ga naar margenoot+ Het was alsdoe seer sterck gevroren,
Men schickt versch volck byder handt,
Om d'andere te doen bystandt,
VVant men rekende veel verlooren,
Door dit verstooren.
Ga naar margenoot+ Daer na hebbense noch gewonnen,
De Dorpen VVormer ende Gispt,
Ga naar margenoot+ Sy werden van Sonoy berispt,
Die de saecke heeft aengebonnen,
En hulp gesonnen.
Ga naar margenoot+ Hy sterckt de Stede Purmerende,
Vergadert weer het volck verstroyt,
En blijft daer tot het weder doyt,
Belettende verder elende,
Die Godt voorts wende.
Ga naar margenoot+ Het Calf, daer veel aen was gelegen,
Dat wert voorsien met cruyt en loot,
En alle dat daer was van noot,
So dat sy't niet hebben gekregen,
Deur Godes segen.
|
|