Geschiedenis van Leuven. Geschreven in de jaren 1593 en 1594
(1880)–Willem Boonen– Auteursrechtvrij
[pagina 5]
| |
ierste hertoginne van Brabant, geen kinderen achterlaetende, soo es Carolus Brabon, de sone van Salvio, zijnen vadere gevolght in Brabant, ende es geweest de tweede hertoghe van Brabant, ende oock geweest coninck van Colen ende Tongheren. Ende heeft te houwelijcke genomen de eenighe dochtere van Epirogus, hertoghe van Doringhen, naer wijens doot hij oock hertoghe van Doringhen wert. Deze hertoghe van Brabant es den Romeijnen altijt zeer getrouw geweest. Ende want die van Trier ende die Duijtschen henlieden tegens de Romeijnen opgestelt ende wederspannich gemaeckt hebben, heeft hij den keijsere Octavianum hunne rebellicheijt laeten weten, waer doere hij verdient heeft dat alle de privilegien die zijnen oome Octavio verleent zijn geweest, hem oock zijn bevesticht ende ghegeven, te wetene: dat hij mochte ghelt slaen ende den Aerent, met eenen hooffde, in zijnen schilt ende baniere vueren. (In desen tijt wert Christus, onse Saelichmaecker, geboren te Bethleem, vande Maeghet Maria, anno 5199Ga naar voetnoot1.) Deze Carolus Brabon wanGa naar voetnoot2 aen zijne huijsvrouwe twee sonen Julium ende Titum. Maer Titus, zijn joncxte sone, wert vuijten lande verdreven ende gebannen, om dat hij eene Maeghet inden tempel vercracht hadde; maer naer die doot van zijne moedere, die hertoginne van Doringhen was, is hij hertoghe van Doringhen geworden. |