Geschiedenis van Leuven. Geschreven in de jaren 1593 en 1594
(1880)–Willem Boonen– Auteursrechtvrij
[pagina 3]
| |
Memoriael, inhoudende de afkompste der Hertoghen ende Hertoginnen van Brabant, met sommighe Privilegien bij hen dijen van Loven verleent; den ouderdom der Stadt Loven; den tijdt haerder bemueringe, vermeerderinghe der selver; sommighe auctentijke memorien den privilegien van den Sinte Peetersmannen der voerscrevene Stadt Loven aangaende; den oirspronck vande seven oude originele Geslachten ende Peetersmans der selver Stadt, mette gene daeraen geallieert, met alle hunne waepenen ende declaratie in wat staete sij der Stadt Loven gedient hebben, ende anderssints soo hier volght.Vanden Hertoghen van BrabantGa naar voetnoot1.
| |
[pagina 4]
| |
hadde, wert secretelijcken verliefft op de voers. Germania, ende maecktense bevrucht, haer te kennen gevende dat hij eens princen sone was van Tongheren (gelijck hij oock was). Maer vreesende haeren vadere is hij vuijt Archadien gevlucht. Ende naer lange reijsens is hij, met zijne gesellinne, gecomen tot Camerijck, ende daernaer in een casteel ontrent Valencheen, alwaer (om datmense niet kennen en zoude) zij haer Swana dede noemen. Daernaer reijsde zij naert casteel van Froomont, daer nu thoff te Bruessel staet, genoempt Cauwenberghe. Deze Caerel IJnach was de sone van Godevaert den ijen, sone van Manapius, de welcke Godevaert prince van Tongheren was. Ende verstaen hebbende dat Godevaert, zijnen vadere, overleden was, soo reijsde hij met zijne voers. gesellinne Swana oft Germania, met grooten staete, naer Loven, totten grooten tempel van Mars ende Pluto, ter plaetzen daer nu Ste Peeters kercke is staende, ende deden aldaer den Goden solemnelijcke sacrifitie, in danckbaerheijt van dat zij hunne pelgrimagie soo geluckichlijcken volbracht hadden. Deze Caerel IJnach regneerde in dese Nederlanden ontrent de xxij jaeren, ende namp zijne possessie ende residentie inde stadt van Tongheren, ende was de xxie prince daer van. Corts hier naer, Ariovistus, een coninck van Saxen, hebbende groote oorloghe tegens Julius Cesar ende den Romeijnen, int landt van Bourgoindien, ende de voers. Caerel IJnach, vreesende dat Julius Cesar soude moghen mede comen, ende vreken het ontschaeken van zijne halve sustere Germania, heeft hem gevoecht metten voers. coninck Ariovisto, ende es, met groote machte, selve in persoone getrocken tegens de Romeijnen, maer wert aldaer verslaeghen, ontrent Besanson, int lant van Ferretten. Naer deze victorie, soo geschiedde dat Julius Cesar hem ruste ende vermaeckte int casteel van Cleven, alwaar hem tijdinghe gebracht wert, bij eenen van zijnen edelen ende capiteijn, Salvius Brabon genoempt, hoe dat zijne halve sustere Germania gevonden was op 't casteel van Meghem, doer wijens middele den peijs tusschen den voers. Julius Cesar ende Germania gemaeckt wert. Ende Julius Cesar quam haer besoecken, ende vantse zeer bedruckt ende desolaet, met twee schoone kinderen, die zij behouden hadde van den voers. Caerel IJnach, te wetene eenen sone genoempt Octavius, ende eene dochtere genoempt Swana, welcke twee kinderen de voerscreven Julius Cesar hoochlijcken versach, ende houdeGa naar voetnoot1 zijne voers. nichte Swana aenden voers. Salvius Brabon, dewelke een zeer vroom ende edel prince was, gedescendeert vuijte rechte oire van Hector van Troijen, ende houdenGa naar voetnoot2 te Loven, in den tempel van Mars ende Pluto, int jaer vanden beginne des Werels 5148, lj jaeren voer Christus geboerte. Ende ontfongen opde brullofte vanden keijsere voer houwelijck goet allen het lant beginnende vande Noordtwechsche zee totter vuijterste paelen en frontieren van Dornick ende Henegouwe, met Soniebosch ende de Schelde totter Jeeke, ende allen de edelen vanden lande deden hem eedt van getrouwicheijt. Ende aldus wert de voers. Salvius Brabon heere van dese Nederlanden ende ierste hertoghe van Brabant, ende wert te Roomen gedoot, als de keijser Julius gedoot wert, ende hadde van zijne huisvrouwe eenen sone genoempt Carolus Brabon. Octavius heeft van zijnen oome Julius Cesar vercreghen het regiment der stadt van Colen, met allent lant daer onder begrepen, met het lant beginnende vande Velve totte Eyssel, Trier ende de Moesel; ende daernaer is hij met zijnen oome naer Roomen getrocken. Maer ten tijde als Octavianus keijser van Roomen was, is hij wederomme naer zijn lant gecomen, ende heeft vernieuwt de stadt van Tongheren ende deden se Octaviam noemen. Daernaer is hij, sonder eenighe wettige oir achter te laeten, gestorven. Ende alzoo zijn allen de landen gecomen ende gesuccedeert op den voers. Carolo Brabon, zijns susters sone. |
|