Gemmarum et lapidum historia

De flauis marmoribus. Cap. CCLXXX.

⁺MArmor phengites de quo ante egi interdum venis flauescit & transparet vt apud Plinium legitur, Qui in Cappadocia reperiri ac ex eo Aedem fortunae ita constructam scribit, vt foribus opertis per id lux transmissa diurnam efficiat in templo claritatem. Romae in templo S. Mariae in porticu ex hoc marmoris genere columna dimidiata colore flauo, parietis rimam obstruens ac externam lucem solari fulgore intromittens spectatur. Alabastritis veterum praestantior (qui Plinio teste mellei coloris est, & recentiorum lapidariorum,) Si duritiam habeat marmoream & politus splendeat, iam in marmoris flauigenus abiit. ⁺Dicuntur Serauitiae in Italia tum mellei tum Terebinthinae colore marmora effodi, ac Pisis in cathedrali ecclesia conspici. In Germania etiam flaua tum marmora tum alabastri species inueniuntur. Si mollia sint gelber spat vocant. In Belgio Sardae non pellucidae genus quoddam inuenitur simile.

+ Phengites.

+ Bezoar minerale videtur.