Zangen van hoop

[p. 85]

Wat ook mart

Waar het blinkend water zingt
tusschen schittergroene velden,
waar de witte meeuw deinzwingt
en de schepen, lijfgehelde,

drijven neffens 't groen van paân.
Waar de blanke wolken jagen,
waar de biezen pluimen dragen
en gekopte wilgen staan.

Waar het altijd honig geurt
en naar zilte zachte luchten,
leeuwrik en de bij, die peurt,
't winnen van de vloedgeruchten, -

ligt uw huisje, zacht verscholen
als viooltje in het bosch,
biezen hebben het verholen
wingerd verft het groen en ros.

Leeuwrikszang en biezen ruischen
en de zonne glanst zoo mild,
en wil mij mijn wegbaan kuischen.
En mijn hart wordt zoo verstild

nu ik naar de plek mag komen
waar g'uw zachte leden nijgt,
waar uw oogen gaan, de vromen,
waar gij ademt! waar gij tijgt!

Laat ik in mijn hart bewaren
dit zoo goddelijk gezicht,
laat dat jaren droomverklaren,
laat het zijn mijn hart 'n licht.

[p. 86]

 

Winterstormen zullen gieren

 

om uw huis en door mijn hart,

 

zalig zal ik in mij vieren

 

dit schoon feeste, wat nog mart.