Wat zang en melody

[p. 72]

Vaderliedje.

Gouden lissen staan aan 't water
wind wiegt hen in zonneschijn
zoo, gij lief, zult wiegen, later,
't wiegke van ons kindekijn.

Gouden vliegen spelen omme
kransen kringen door elkaar,
't kindeke zal, zonder brommen,
spelen 'lijk die vliegen daar.

In het wilgje fluit een sijsje
jublend liedjes naar de zon
denk eens, dat ons jonk' of meisje
eens zoo schoone wijskens kon.

In het groenveld werkt een vrijer
zweetend in het gouden licht,
't kind, als hij een armoelijer,
krijgt meer fierheid in 't gezicht.

[p. 73]

 

't Kindje dat gij mij zult wiegen

 

in het zuiver beddekijn,

 

blijde, als de blijde vliegen!

 

blijde! als het vogelkijn!