Jonge Mei

[p. 84]

Metaalarbeider.

Veilig vliegt het hooge wezen
en het gromt zijn zegelied,
en de hooge wolken hooren
en de hooge sterren zien
naar dat wonder, uitverkoren,
dat hen hoog, gedag kan bien.

Door de zeeën schuift het wonder
groot van romp en groot van borst
't hartgestamp trilt door zijn leden
en de longen aâdmen hoog:
'n huizing, vol bevalligheden
en vernuft aan iedre boog.

Hoor ze door de steppen vliegen
met haar adem als 'n paard,
zooveel dagen ze kan snellen
zooveel weken ze kan gaan:
mijlen mijlen niet te tellen,
's nachts de roode oogen aan.

Hebben borsten volgeladen
hebben heupen volgemoerd

[p. 85]

 

hebben in haar staart en wanden

 

lafenis en schat verwacht:

 

brengen volkren offeranden,

 

leven licht en geest en kracht.

 

 

 

Metaal! Metaal!

 

IJzer en staal

 

Koper en lood,

 

dood is het erts

 

maar uw handmacht is groot.

 

 

 

Tikkert daar! Tikkert daar

 

slag door de nacht,

 

veel vuurge oogen staan hoog en geheven

 

mannen in bruin en mannen in blond

 

mannen in blauw of naakt in hun leven

 

buigen en haamren of nijgen ten grond.

 

 

 

Vuur en hun handen vuur en hun oogen

 

het erts en het ijzer het staal en het lood,

 

zie hoe zij 't maken tot mast en guirlanden

 

tot knipjes en knopjes tot nietsje en fijn iet,

 

alles vermogen hun wetende handen,

 

alles het vuur, dat hun vormen nagiet.

[p. 86]

 

Zoo is uw roem als 'n lied op de wereld

 

het siddert het trillert in elke stad,

 

elk heeft zijn huizinge vol zwarte knechten

 

elk heeft de ovens van laaiend vuur:

 

roepstem en draden die werelden vlechten

 

alles en alles uw werk geeft den duur.

 

 

 

Zwart als de mijnen, zwart als de kolen

 

hevig van krachten zie ik u staan:

 

uw hamer tot slaan aan uw naaktheid

 

geheven,

 

wekker van grootheid, wekker van

 

leven

 

wie kan in waardije neven u gaan?

 

 

 

Metaal! Metaal!

 

IJzer en staal,

 

koper en lood,

 

dood is het erts

 

maar uw hoofdmacht

 

is groot.

[p. 87]

 

Groot is het heerlijke dat wij verwachten

 

wroetende wetende zwetende maat,

 

nog als 'n knecht bindt uw loon aan de Arbeid

 

nog is uw armkracht en weten niet vrij,

 

maar de ure die nadert dat ge hamert in vrijheid

 

vuren en gronden en zon wonnen wij.