Jonge Mei

[p. 82]

Mijn jonge opperman.

'n Zang voor u mijn kameraad
'n zang voor uw eelthanden
'n eerzang om uw schoon gelaat
dat als 'n vlam in 't zonnen staat
in 't roode zonnebranden.

Uw jonge lijf is als metaal
als van metaal gegoten,
de nek bronsbruin en dicht als staal,
uw schouders in hun breede praal
als tinnen aan de sloten.

Uw breede borst lijkt sterken wal
vooruit en zwaar sterksteenig,
uw armen in hun nederval
die zwieren stout en wederal
als leeuwenarmen leenig.

En uwe handen als 'n vuur
die groote roode handen,
die vol van bloedkracht, gloedend puur,
door kralenbanen van azuur
als roode lampen branden.

[p. 83]

 

Uw oogen zijn zoo hel gemaakt

 

zoo hel en zoo klaar wetend:

 

de Hoop en Droom zijn er genaakt

 

toen is er lichtzon in geraakt,

 

de donkere nederigheid vermetend.

 

 

 

Daar is geen slaafschheid en geen smet

 

van knechtschap aan u over,

 

uw hart sterk rustig kent zijn wet,

 

't verflauwt, noch zal het zijn ontzet,

 

voor 's Heerschers gouden tover.

 

 

 

Heil u, en heel uw wezen, ree!

 

en al uw jonge krachten:

 

'n lied van sterren en de zee

 

'n lied van lente en bloemgeur mee,

 

Heil zij uw sterke machte.

 

 

 

Moge gij kerels zuiver gaan

 

met onbesmette wezen:

 

gij stoeiend als de oceaan

 

moge al zijn glans en blankheid aan

 

uw oogen zijn te lezen.