Jonge Mei

[p. 44]

En zij werkten in de zon.

En zij werkten in de zon
de kleine kromme kerels,

het veld was groot

het veld was wijd

'n zonnende oneindigheid,

erbarm u Heer!

erbarm u!

Daar werkten kerels in de

zon,

veel kleine zwarte mieren

zij ploegden voor

zij spitten om,

zij mestten en zij

gieren.

Erbarm u Heer! Erbarm u Heer!
hoe groot, hoe groot uw Hemel,

hoe groot uw veld

hoe groot uw Aard:

hoe klein het menschgewemel.

[p. 45]

 

Daar werkten kerels in de zon

 

zij waren als de blaren,

 

zij negen neer, zij krulden krom,

 

in op en nedervaren.

 

 

 

Erbarm u Heer! Erbarm u Heer!

 

hoe groot uw wijde landen;

 

zoo klein hun hart, zoo klein hun macht

 

hun kromverkromde handen.