Jonge Mei

[p. 33]

De koperslager.

Hok hamer, hok hamer

hok hamer

Rikketik!

De oude kopersmid

die slaat

aan 't oude aanbeeld

waar hij staat:

hok hamer! hok hamer

Rikketik!

Zijn donkre kuil
zijn roode lamp
de grijze kop

erneven

die lijken daar wel

zoo gezet

voor straat, gebuur
tot eeuwge wet,
altijd die lamp
altijd die slag
Hok Hamer,

Rikketik.

[p. 34]

 

Mijn beste vaar

 

mijn oude broer,

 

hoelang? hoelang nog

 

d' oude toer

 

op 't stukje blik en

 

koper:

 

 

 

Dan komt de bleeke

 

lange gast

 

die grijpt je hart

 

en armen vast

 

klop Hamer....

 

klop Hamer....

 

 

 

Dan heb je niet veel

 

meer gedaan

 

dan bukkend bij je lamp

 

gestaan

 

en 't kopertje betikkerd

[p. 35]

 

Dan nog 'n donkre nedervaart

 

naar 't eigen stulpje

 

onder d' aard

 

klop.... Hamer,

 

klop Hamer....

 

klop Hamer....

 

Rikketik!