Gewijde liederen

[p. 66]

Chaloets

Jacob zoon van Abraham,
Jacob zoon van Izak,
David zoon van Israël,
Koning van den korenakker
die nu als 'n priester gaat
mond en oog en voorhoofd wakker
brons en goud uw jong gelaat.

Jacob! Jacob! Hoort de Hemel
heeft uw bloed en zweet gezegend,
er kwam zonne, er kwam dauwe
lot en knop werd mild beregend.
Jacob! Jacob! trotsche zone
van 'n frank en nieuw geslacht
die nu waar uw broeders wonen
glans zijt van hun dag en nacht.

Jacob! houdt ons lieve veste
als 'n hartspand in uw hand,
luivel ons bij storm en neste,
horizont die ons eeuwen spant.

[p. 67]

 

Jacob in uw donkere oogen

 

brandt 'n blanke en hooger glans,

 

door uw hart luidt pokend pogen,

 

en gij meet der landen trans,

 

en gij telt de schepels koren

 

die gij voor ons te wekken weet,

 

druif en melk, en watervoren

 

die gij maakt voor ons gereed.

 

 

 

En gij meet de alle gaven

 

die de steen u geven zal

 

om de plaats van onze graven,

 

als gij wint, uw ijver tal.

 

 

 

Dan is Israël vereenigd:

 

Jacob kind van storm en plicht

 

die de woestenij ontsteenigt

 

en ons bloemveld wekt in 't licht.