Een bonte vlucht

[p. 21]

In 't boerenland.

In 't boerenland

In 't boerenland

daar was de sneeuw aan 't sneven,
'n zachte bruine modderbrij
- Als een oude Augustynerpij -

was àl in 't rond gebleven.

Het deernke droeg een grooten hoed
met groote roode rozen,
twee kolenvuurtjes goud in gloed
zaten in 't róse vleesch te blozen.

Zij wichelde en zwikte neer
het wieltje wou niet draaien,
het stuur ging om, ging heen en weer
haar hand greep maar te graaien.

[p. 22]

 

Haar rok die boven wit nog was

 

was onder slik omlegen

 

haar jurkje dat goudbruin eens was

 

droeg nu een spikjes-regen.

 

 

 

Haar wangetjes die werden rood

 

zoo rood als kwaad kalkoentje,

 

door tanden liet ze in haar nood

 

een boozig vloeksermoentje.

 

 

 

Zij wichelde en wikte weer

 

het wieltje wou niet draaien,

 

de modder lustig op en neer

 

bleef om haar henen zwaaien.

 

 

 

De arme groote rozenhoed

 

die hing ter eener oore,

 

ter ander, in de moddersproet,

 

lag de haarwrong heel naar voren.

[p. 23]

 

In 't boerenland

 

In 't boerenland

 

daar was de sneeuw aan 't sneven,

 

door zachte bruine modderbrij

 

- als een oude Augustynerpij -

 

was 't deernke omgeven.