| |
| |
| |
Quacken,
MAer watte dinghen? wie isser nou die seyt dat venus Seuntie blint is?
'TBlijckt seper wel aers, al hoe wel het maer een klein Kind is,
'tSiet nochtans gaeuw en och uyt zijn ooghen, 'tweet wel recht te micken:
'tIs so oolick als rottekruyt, 'tpast te lijdigh by zijn sticken
Die't maer eensjes in 't versigh krijght, en met sijn pijltjen raeckt,
Die moet voort al had hy een bord voor't gat, ja al was hy van hard Stien emackt.
Wilje't niet geloven? siet maer eens aen dit nieu ghebacke Paertje,
Wat Fielesoop, sou dat eprofeteert hebben over een hallef jaertje,
| |
| |
Datse van daegh sulcke koomen schop souwen doen, en even wel ist waer:
Wat selmen dan seggen? 'tis al mee van Cuypidoos Volckje
'Haer pisje kruylt al ziet daar trouwens ja een mens is oock geen kruywagen,
Niet waer Bruygom? maer hoe hadje in die Franse Dametjes gien meer behagen?
Of meendenje, alsje dat weelige goetje aen boort quaemt, datje soude worden verkracht?
't Is oock soo men heeft zijn eyghen goet niet altijt in sen macht.
Men wort dickmael overheert van zijn eygen vleys en bloet en dan ist och lacy, och, armen?
Had ick dit, of had ick dat niet gedaen, t'spijtmen in mijn darmen:
Nu dat is tot daer en toe Bruygom, laet nou maer blijcken datje bent een Man,
Toont datter byloo wat meer in je steeckt als in een houten St. Jan.
| |
| |
Stap weg met jou sije kousen, en jou af gesaegden broock j'hebt het bruyt ie
Al binnen boort de koop is klaer, de vracht is iou, steeck of je schuytje,
Laet voort gaen, 'tis vlack voor't laken: maer ziet datje wel op't stieren past?
Op datje de rechte haven meught beseylen, en onderwege niet ergens vast
Komt te raken al moetjer 'tiouwe dickmael inscieten, wilt daerom niet verflouwe u,
Lieve man 'tmoet soo wesen selmen anders zijn geslacht in eeren houwen.
'tIs niet altijt voor wint, en voor stroom: daer komt oock wel een rackje in de wind
Maer dat's niet met al, je moet eeven kloeck de fock uythouwen, al souwer een kint
Van komen 'tis wel meer ebeurt dat de seyltjes aen tween spleten
Alsmen al te schery by de wind seylde, maer die smart wort
| |
| |
Wanneer men maerieus aen bie rijcke winst denckt diemer mee overgaert.
Ist niet soo bruydje? wel hoe, je benter ymmers niet door vervaert?
Neen neen 't zijn geen brocken om te verpruylen, 'tis geen gelagh om te verlopen,
Set vry e voet by stick, ick versekerje't selder soo hol niet of lopen:
Komje daervan te sterven so selje door wesen alsje niet meer en leeft.
Pup, pup 'kwedder niet een Meysje in dit selscop is dat daer voor beeft:
't Is te mal om of te kallen: Wat soumen daer voor vresen?
De Speulmeysjes selfs wenssen oock wel in sulcken scuytje te wesen
Om uyt speulen te varen, alsse maer een stierman hadden na heur zin.
| |
| |
Trouwens, 'tis mensselijck, een yder past op zijn gewin.
't Eenigh slapen heyt ook niet om vt lijf dat moetmen bekennen
Alle dingh moet zijn eys hebben sey besje hanen passen wel by hennen.
Nou den tijt moet te kort wesen, ick zie de Bruyd is dese quacken al moe
En den Bruygom zit vast en vlamt als een hond op een ziecke koe:
Hy woud wel dat hy met haet al aen een kant was om zijn koers voort te setten,
Nae Middelburgh toe wel Speulen eysjes gy wilt ummers gien goe saken beletten,
Eye y helpt de luytjes tog by mekander, so meughen sy haer lust voldoen,
j'Hebt geen reden om door haer bekommert te wesen se sellen mekander gien seer doen
Ick staeder borgh voor, sy zijn maets als olyfanten, 'tis al ien bien: en ien vleys
| |
| |
Laetse begaen: wy sullen ondertussen iens gaen drincken op heyr goe reys.
Wel wie brenght het mijn dan eens? mijn lever is al schier verdroocht van 't langh preken:
Daerom schey icker oock uyt, voortie't wel goeluytjes ick selder een spelletie by steken.
Soo wie dees quacken niet en smaken,
Die geeftse aen de vullis man:
Of wil hyer noch yet of maken,
Elck zijn keur.
FINIS.
|
|