Tweede Delfs Cupidoos schighje

[Nimph uwes oogs vervangend gloeyen]

[p. 180]

Vois: Enfarines: Ofte, k'en vryer niet meer van al mijn dagen

1.
NImph uwes oogs vervangend gloeyen,
Heeft mijn ondienstbaer hert verrast:
Ey, laetme los, neen houtme vast,
Verseker my in dobbel boeien;
Want dese zoete Minne slaverny:
Doet mijne vryheyt heel verfoeyen,
En 'tspas berou van tijt versuym doet my
Vroegh wenschen dat ick noyt het werde vry.

[p. 181]

 

2.

 

Ick heb in u mijn selfs verloren,

 

En ben u eygen eygendom:

 

'Tis my soo grooten vreugt als rom,

 

'Kheb u tot Afgodin verkoren

 

Hier toe heeft u Natuer alleen gebaert,

 

Hier toe ben ick alleen geboren:

 

Ick ben't verliefst' en gy het liefst op aert,

 

Soo dat mijn trouw u schoonheyt evenaert.

 

 

 

3.

 

'Tgeen uw oogh gunst oordeelt waerdich,

 

D'eer van tot uwes dienst te staen,

 

Laet dat u herte niet versmaen:

 

Tot min verplichten min zoetjaerdich

 

Noyt sultge meer tot bieden zijn gesint,

 

Als ick tot hoorsaem zijn wil-vaerdich,

[p. 182]

 

Op dat gy in der daet aen my bevint,

 

Hoe hy zijn vryheyt haet die recht u mint.

V.B.

FINIS.