Delfs Cupidoos schighje
(1652)–Arnold Bon–
Auteursrechtvrij
[pagina 146]
| |
Op de VVijse:Ach! wat sie ick aen den Hemel.VVEl wat doet myn Lief vervoeren,
's Heeft een wrevelig gemoet?
Wie magh haer het hert omroeren,
Dat gemeen'lick was soo soet:
Al haer sinnen en gedachten,
Schijnen t' eenemael ontstelt?
Wist ick die weer te versachten:
'k Was niet meer met pijn gequelt?
2. Haer geduerigh stuerse wesen,
Is gelijck een steene hert?
| |
[pagina 147]
| |
't Geen met beven ende vresen,
Niet versoenelijck en wert?
Al mijn suchten ende kermen
Van haer niet en wert ontsien,
Ach wil sy haar niet onfermen,
Moet ick alle weelde vlien.
3. Ick versmachte dan in rouwe,
Soo den Hemel mijn verdriet,
Met geduerigh te benouwen,
Niet genadigh aen en siet,
Woud' mijn Engel eensjes toonen,
Hare weder-liefd' in Min,
Ick sou haer dan wel beloonen,
Met getrouwe weder-min.
|
|