Delfs Cupidoos schighje

Wyns Kracht.

DOe Bacchus in my lach,
Keeck ick meet glasen oogen;
De naeckte Venus staen,

[p. 145]

 

En heb haer borst gesogen,

 

En stryckten in haer schoot.

 

O Mijn wel aengenaem,

 

Maer weder inden Mensch,

 

Ze veel zijt onbequaem.

Onmogelijck.

Soet en statigh by de Wijn,
Bij Venus eerelijck te zijn,
Bij Bert en Kaert, geen kijvent woort:
Wert seden by dat Spel gehoort.

FINIS.

Dat's Bon.