| |
| |
| |
Tafel ofte aenwiisinghe der capittelen in desen boeck.
| |
Het I. beeldt.
Cap.I.Duyfken is vlijtigh om den roep van haren Beminden te volgen: maer 'tis Willemijnken veel te vroegh, die meer ghenegen is tot slapen ende de keucken. | fol.9. |
| |
Het II. beeldt.
Cap.II Duyfkens wackeren Gheest ghelooft hoopt, ende vlamt door liefde tot haer Lief: maer Willemijnken koel ende traech is onachtsaem, spottigh, ende spijtigh. | 19 |
Cap.III. Duyfken vvaerschouwt haer Suster voor alle ongheval, ende vermaent haer om bloemkens te brenghen aen haer Lief, Willemijnken doet veel schoone beloften, maer ten zijn niet dan blauvve bloemen, die sy pluckt. | 31 |
Cap.IV. Willemijnken vvilt haren begheerighen lust met brassen blusschen: vvaer door sy haer becladdert, ende banckt haer deel al seffens op, | 42 |
| |
| |
| |
Het III. beeldt.
Cap.V. Duyfken souden gheerne voort haesten, ende tijdt winnen maer Willemijnken vergeet haer selven by eenen guyghelaer, ende wint daer al krievelachtige Luyskens. | 51 |
Cap.VI. Willemijnken siet eene pronckende Pauwe, ende sy wilt haer oock palleren: maer ghelijck de Pauwe leelijcke voeten heeft, soo maeckt sy oock haer voetkens vuyl. | 57 |
| |
Het IV. beeldt.
Cap.VII. Willemijnken veroordeelt ende versmaet de Verckens, om datse haer van gheen vuyligheydt en vvachten ende sy bevvaerdt haer eyghen tronie niet, van eenen vuylen claversteert. | 63 |
| |
Het V. beeldt.
Cap.VIII. Willemijnken ghepresen zijnde, verheft haer om ghesien te vvorden: vvaer door sy valt, ende vvort schandigh bespot. | 73 |
| |
Het VI. beeldt.
Cap.IX. Willemijnken bespot zijnde, vvildt haer leedt vvreken: maer sy haelt een groote plaghe op haren hals. | 81 |
| |
| |
| |
Het VII. beeldt.
Cap.X. Willemijnken vvilt naer hoogheydt loeren: ende een cleyne hooghde doet haer vallen. | 92 |
Cap.XI. Willemijnken vvilt haer teghen eenen bassaert vervveeren: ende sy maeckt haer selven langhs hoe vuylder. | 96 |
| |
Het VIII. beeldt.
Cap.XII. Willemijnken en vvilt den Stier niet vvijcken, soo crijght sy een clopken voor haer scheen. | 103 |
Cap.XIII. Willemijnken vvilt den armen schouvven, ende daer door crijght sy een soppeken over haer lijff. | 111 |
| |
Het IX. beeldt.
Cap.XIV. Willemijnken hist tvvee honden t'samen, ende alsoo vvordt haer rocksken met bloedt becladt. | 119 |
Cap.XV. Willemijnkens leckere tongh vvilt snoepen, ende sy crijght een Slecksken in haren mondt. | 123 |
| |
Het X. beeldt.
Cap.XVI. Willemijnken vvilt eenen afschey ofte verkeerden vvegh loopen: ende valt met d'alderbotste Koe in den gracht. | 129 |
| |
| |
| |
Het XI. beeldt.
Cap.XVII. Willemijnken wilt te peerde rijden, versmadende jock ende breydel, ende brenght haer selven in perijckel om hals ende been te breken. | 137 |
| |
Het XII. beeldt.
Cap.XVIII. Willemijnken aenbiedt haeren dienst met hoofsche vvoorden, maer is traegh in't volbrenghen, vvant sy is meer keurigh om 'thasen nest te besnuffelen, ende crijght een quade locht inden neus. | 145 |
Cap.XIX. Willemijnken wilt een Valckxken inde locht vanghen: maer sy stoot haer scheenkens datse hinckt. | 153 |
| |
Het XIII. beeldt.
Cap.XX. Willemijnken wilt luy ligghen ende slapen; sy crabt haer voetkens inde sporen. | 162 |
Cap.XXI. Willemijnken vvilt eere van een aelmoes hebben: ende sy maeckt selver datse al schande crijght. | 167 |
| |
Het XIV. beeldt.
Cap.XXII. Willemijnken wilt een dienstmaeght bekijven, ende daer door breeckt een vuyl ey in haer handt. | 173 |
| |
| |
| |
Het XV. beeldt.
Cap.XXIII. Willemijnken en acht niet op de Gesanten, maer op het huppelen van de Exter. | 181 |
| |
Het XVI. beeldt.
Cap.XXIV. Willemijnken soude de vvaerdinne betalen, ende door argelist ontfanght sy soo veel ghelts als sy gheeft. | 187 |
Cap.XXV. Willemijnken heeft eenen schoonen appel ghewonnen met loghens, met stoffen ende poffen, maer dien is van binnen al bitter verrot. | 193 |
| |
Het XVII. beeldt.
Cap.XXVI. Willemijnken vvilt een const leeren om haest rijck te zijn; maer sy vvort bedroghen, verschrickt, ende verliest haer beurseken. | 205 |
| |
Het XVIII. beeldt.
Cap.XXVII. Willemijnken wilt den prijse vvinnen met vvulpsche lichte Liedekens te singhen, ende sy wint eenen crans verrotte mispelen die haer becladden. | 213 |
Cap.XXVIII. Willemijnken wilt de bloemen laten om het segghen van de menschen: maer Duyfken wilt noch meer vergaderen, om de Liefde van haer Lieff. | 220 |
| |
| |
| |
Het XIX. beeldt.
Cap.XXIX. Willemijnken is begheerig om te clappen ende snappen, soo vvordt sy van eenen clappaert vuyl ghemaeckt. | 227 |
| |
Het XX. beeldt.
Cap.XXX. Willemijnken vvilt eenen gierigaerts spaerpot coopen, ende stelt haer in perijckel om haer met slijck te besmetten: sy vvilt simme belacchen die al verloren arbeydt doet, ende Duyfken bevveent haer, dat sy den Simmen soo ghelijck is. | 233 |
| |
Het XXI. beeldt.
Cap.XXXI. Willemijnken vvilt van haer eyghen daden op 'thooghste roemen, maer Duyfken vreest den ijdelen vvindt. willemijnken trots, vvilt hoogher climmen dan sy vermach, vvaer door sy valt ende blijft ghevallen. | 241 |
| |
Het XXII. beeldt.
Cap.XXXII. willemijnken ghevallen, deerlijck ghequetst, mistroostigh in droeve eensaemheydt verlaten, ende sonder hope van eenighe hulpe ofte troost, beclaeght haren banghen staet. | 252 |
| |
| |
| |
Het XXIII. beeldt.
Cap.XXXIII. Duyfken binnen de voor-stadt van Jerusalem gheraeckt zijnde, vvordt eerst van't stoff ghesuyvert, ende daer na op't rijckelijckste schoon ghepalleert. | 263 |
| |
Het XXIV. beeldt.
Cap.XXXXIV. Duyfken verciert zijnde vvort seer feestelijck naer het Paleys ghevoert, vvaer door haer herte van vreughde ontsteken schijnt te vlammen. | 269 |
| |
Het XXV. beeldt.
Cap.XXXV. Duyfken vvort blijdelijck van haren beminden Bruydegom ontfanghen, ende binnen gheleydt zijnde, vvort van allen het Hoff-ghesin willecom gheheeten. | 275 |
| |
Het XXVI. beeldt.
Cap.XXXVI. Duyfken crijght der glorien Croone, ende gheeft een Cransken aen haer Lieff. | 283 |
| |
Het XXVII. beeldt.
Cap.XXXVII. Duyfkens bruyloft vol van vreughde, sal met haren Beminden eeuwigh dueren. | 289 |
FINIS.
|
|