Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen

(1645)–Guilielmus Bolognino– rechtenstatus


Ander.
Siet de wijse fol. 77. MOet ick dus langh een ballinck zijn, Van u ghescheyden, Lief, in pijn, In bitter smert Van een doorschoten hert. O soete Iesv hoochste vreucht, Die met u schoonheydt my doet sterven, Altijt onverheucht Dat ick u moet derven. O mijn swaer lichaems herden bandt, Die my 't gheniet mijns Vaders landt, Soo langh benemt, My van mijn goedt vervremt. O soete Iesv. Wat dat ick hier op aerde sien, Oft van wat schepsel ick my dien, 't Is m' al verdriet, 't Is pijn en anders niet. O soete Iesv. Ghy zijt alleen die my maect bly,
[pagina 472]
Om u soo roep ick t' allen ty Hier in dit dal Berooft van mijnen Al. O soeten Iesv. Hier in dit dal vol strijt en druck, Vol van bedroch, vol ongheluck, Vol bitter gal, O droevich lijdich dal! O soeten Iesv. Daerom blijf ick hier ongherust, Naer u soet wesen seer belust, Mijn ziel die claecht, Naer u soo seer die jaeght. O soeten Iesv. Ontbindt mijn ziel dan, 't is hooch tijdt, Siet aen den dorst die sy hier lijdt Naer u, o vloet Van het waerachtigh goedt. O soeten Iesv. O blijden dach, o ur' die my Sal van dit lichaem maken vry, Sal in gheniet Verkeeren dit verdriet. O soeten Iesv. 't Gheniet van u, oneyndich goedt, Dat allen hert dan rusten doet, O volle zee! Die wech nemt alle wee. O soeten Iesv.