Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
Op de vvijse: Als wy verr' van de Palestijn.
O Wel seer schroomelijcken dagh!
O Grooten bitt'ren dagh des Heeren!
| |
[pagina 423]
| |
Die ick wel seer ghedencken magh,
En noot mijn ooghen daer van keeren,
Waer in op Iosaphats ruym dal
Christus ten oordeel comen sal.
Die sal met wonder Majesteyt,
Met groote macht hem dan verthoonen,
Die ieders vonnis heeft bereyt,
En niemant daer en sal verschoonen,
Maer nae verdienst sal gheven loon
In 't helsche dal, oft 's hemels throon.
Verschijnen sal 't voor hem dan all',
Vergaert van alle 'swereldts hoecken,
En hy voor alle man dan sal
Doen open hun conscienties boecken,
Die hier ghesloten zijn soo seer,
Doorkent nochtans van Godt den Heer.
Daer sullen comen in 't ghesicht
Oock d'alderminste quaey ghedachten,
Ghebroght sal 't worden all' in 't licht,
Wat te bedecken wy hier trachten,
Voor alle man beschaemt sal staen,
Die hem te bichten schaemt te gaen.
Oock voor een ydel woordt men daer
Sal voor den strenghen Rechter beven,
En rekeningh in 't openbaer
Men voor verloren tijdt sal gheven.
Al wat hier wordt gheschickt nu licht,
Sal wesen daer van swaer ghewicht.
Met wat een strengheydt 't vonnis dan
Sal worden teghen 'tquaet ghestreken,
Wanneer den sondaer in dat dal
Ter aerden ligghen sal besweken:
Tot dat met wonder groot ghetier
Hem sal aenvanghen 't eeuwich vier.
De aerde wyt sal open gaen,
Men sal den afgrondt sien der hellen,
Waer in het vier hen dan sal slaen,
Voor allen eeuwen daer in vellen,
| |
[pagina 424]
| |
Om eeuwich daer ghestraft te zijn
Met alderhande helsche pijn.
O Godt, diep in ons hert doch print
Dit Ordeel, strengh soo boven maten,
Een meerder vrees daer in begint,
De sonde meer en meer doet haten,
En neerstich nemen waer den tijdt,
Om dan voor u te staen verblijdt.
|
|