Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen(1645)–Guilielmus Bolognino– AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen Vorige Volgende Hoe profijtelijck dat is te lijden, ende wel te strijden teghen de bekoringhen, met betrouwen op Godt. WAere liefde soeck' et cruys soo seer Als de werelt ghelt, wellust en eer, Daer s' in toont haer trouw en cracht, Daer s' uyt alle goet verwacht. Daer de croonen zijn in over-vloet Daer en moet ontbreken pijn noch moet, t' Is de ziel een groot gheluck Als haer noot ontbreckt den druck. Waer 't dat in den hemel nijdt cost zijn, Hy sou u benijden all' u pijn, Die de doornen van 't verdriet Vol van schoone roosen siet. Het en sal niet altijt winter zijn, Naer den reghen comt schoon Sonne-schijn, [pagina 410] [p. 410] Naer den nacht ontstaet den dach, Naer 't gheween het soet ghelach. Maer hoe dat den nacht u langher duert, En het bitter cruys oock meer u suert, Hoe oock meerder hier den troost Zijn sal, en hier naer den ooghst. Siet d'een uer gaet voor en d'ander naer, En u lijden gaet voorby te gaer, Maer u winst groeyt t'alle ty, Blijft u 't seffens eeuwigh by. Godt die u ghewin dan soeckt soo seer Seynt u daerom cruycen meer en meer, Op dat hy u oock ten loon Schencken sou te meerder croon. Wast u lijden dan noch meer en meer, Denckt dat u oock meer dan mint den Heer, Wiens liefde nemt haer maet Aen het cruys dat tot u gaet. 't Lijden is doch hier ons hoochste goet, t' Is den meesten weldaet die Godt doet, Lijdt dan met een danckbaer hert, Als is 't dat het u seer smert. Schenckt hy u den kelck in swaren noodt, Laet hy u bedroeft tot in de doot, Denckt dat hy u dan is by, En u helpt aen alle zy. Denckt dat hy met vreucht siet uwen strijdt, En daer in van sonden u bevrijdt, Maeckt u van verdiensten rijck, Met veel deughden hem ghelijck. Godt die in u mint een suyver hert, Neerstelijck het reynicht door de smert, Cruyst in u den heelen mensch, Maeckt die schoon nae sijnen wensch. 't Moet doch zijn een suyver claer cristal, Dat in hem den strael ontfanghen sal, Die hier brenght tot Godts gheniet, Keert in welden ons verdriet. [pagina 411] [p. 411] Als den roest in 't vier sal zijn verteirt, Allen u ghebreken sijn gheweirt, Dan sal 't licht in u ontstaen, En den droeven nacht vergaen. Comt nu, mijn Beminde, sal 't dan zijn, Comt gheniet de liefdes reynen wijn, Comt, ontfanght uws herten lust, Vindt naer strijdt in my nu rust. O ghewenste rust in 't hochste goet! Die gheheel de ziel ontgheesten doet, Als sy claer nu soo verheught Schout den oorspronck aller vreught. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij