Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen

Bedeylt indry deelen

Van den Heilighen Apostel Paulus.

O uyt-ver-coren Vat,
Dat Christus heel besat,
Dat sijnen naem, nae sijn behaghen,
Het Heydens volk voor hebt ghedraghen,
Comt my te hulp van 's hemels hof,
Dat ick magh singen uwen lof.

O Vyt vercoren vat,

Dat Christvs heel besat,

Dat sijnen naem, nae' sijn behaghen,

Het Heydens volk voor hebt ghedraghen,

Comt my te hulp van 's hemels hof,

Dat ick magh singhen uwen lof.

[p. 197]

 

U hert door stercken brandt

 

Aen Iesvm was verpandt,

 

Die m' in u sagh alleen seer leven,

 

Gheheel tot hem hooch op gheheven,

 

Op hem stont allen u ghedacht,

 

Naer hem stont alle 's herten cracht.

 

 

 

Altijt onsteken wert

 

Van zielen iever 't hert,

 

Die 't nacht en dach gheheel verslonde,

 

Gheduerich al te seer doorwonde,

 

Als ghy vercranckt saeght oft in noodt,

 

Oft loopen zielen nae hun doodt.

 

 

 

Ghy waert door liefde hier

 

Als een gheweldich vier,

 

Dat door den bosch 't hout gaet verslinden,

 

Loopt altijt voorts, als 't hout kan vinden,

 

Alsoo u liefde al te groot

 

Onstack 'et al kleyn ende groot.

 

 

 

Hoe menich Heydens landt

 

Is door u vier verbrandt,

 

Hoe menich vier, dat quam t' ontbreken,

 

Is door u vlam wed'rom ontsteken,

 

En waer ghy vondt een vierich hert,

 

Door u dat heel gheloeient wert.

 

 

 

Hoe was u hert verbreyt,

 

Tot alle cruys beryet,

 

Die ghy met vreucht all' hebt ontfanghen,

 

Soo dickwils om den Heer ghevanghen,

 

Gheslaghen dickwils boven maet,

 

Uyt wreeder Joden grooten haet.

 

 

 

Wie sal u cruycen al,

 

U moeten sonder tal,

 

All' u ghevaren ooc vermellen?

 

Allenden en doodts nooden tellen?

 

Ter zee hebt ghy dry maels, verrast

 

Van herden storm, gheleden last.

 

 

 

In't diepste dach en nacht

 

Gheweest zijd' onversmacht,

[p. 198]

 

Naer hongher, dorst, naer langhe waecken,

 

Naer kouw' en naecktheyt sagh m' u haecken,

 

Nae meer allenden snacken hier,

 

Te kleyn was 't al voor u groot vier.

 

 

 

't Sweert was u een ghenucht,

 

Dat u oock heeft de vrucht

 

Van uwen arbeyt doen ghenieten,

 

Die 't u hier noot en liet verdrieten,

 

Nu is u deucht, u moet gheloont,

 

Nu is u lyden hooch ghecroont.

 

 

 

O onverwonnen helt,

 

Die teghen 't helsch ghewelt

 

Soo goeden strijdt hier hebt ghestreden,

 

U oogh op ons eens slaet beneden,

 

Verwerft ons hulp in onsen strijdt,

 

Dat wy met u eens zijn verblijdt.