Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
[pagina 157]
| |
Op de wijse: La beauté qui tient mon ame. 'K wil Mariam altijdt minnen,
Die den Heer soo heeft behaeght,
Die met liefd' in't hert ons draeght,
'k Keer tot haer mijn hert, mijn sinnen,
Oh waer ick al-tijdt haer slaef,
Staegh tot haeren dienst my gaef.
'K Wil Mariam altijt minnen,
Die den Heer soo heeft behaeght,
Die met liefd' in't hert ons draeght,
'k Keer tot haer mijn hert, mijn sinnen,
Och waer ick altijt haer slaef,
Staegh tot haren dienst my gaef,
| |
[pagina 158]
| |
Isser iet soo schoon gheschapen?
Isser iet soo weert bemint?
Onder Godt te zijn ghedient,
Daermen vreught soo uyt kan rapen?
Och waer ick.
Van ghenaden overgoten
Was haer ziel van Godt den Heer,
Staegh op haer die meer en meer
Boven maten zijn ghevloten.
Och waer ick.
Rijck was sy van alle deughden,
Boven al aen Godt verpant,
In den hoochsten minne-brant,
Vult den hemel nu met vreughden.
Och waer ick.
Die met crachtighe ghebeden
Staet door haeren Soon ons by,
Maect door hem van sonden vry
Hem die haer dient hier beneden.
Och waer ick.
Dus wensch ick altijdt te branden
Van haer soetste minne-vlam,
Salich is hy die oot quam
In haer liefdes vrye banden.
Och waer ick.
Wanneer sal ick haer ghenieten?
Wanneer sal ick by haer zijn?
Die ick derv' met groote pijn,
Dat my 't leven doet verdrieten.
Och waer ick.
Hoe gheluckich zijn haer vrienden,
Die haer sien nu in haer vreught,
Sien, in Godt te seer verheucht,
Rusten haer op den Beminden.
Och waer ick.
| |
[pagina 159]
| |
Wanneer sal my oock eens comen
Godts gheniet? op dat ick bly
Eewich met Maria zy,
Van haer schoonheyt inghenomen.
Och waer ick.
|
|