Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
[pagina 155]
| |
Op de wijse: Ie suis espris d'vne ieune merveille. Een wonder schoonheyt hout mijn hert gevangen,
Die 't al soo verr' te boven gaet,
Tot haer gheniet is alle mijn verlanghen,
Tot haer die my treckt boven maet,
Mijn ziel heeft sy van my tot haer ghetoghen,
Mijn crachten die soo hout in haer vermoghen.
EEn wonder schoonheyt hout mijn hert ghevanghen,
Die 't al soo verr' te boven gaet,
Tot haer gheniet is alle mijn verlanghen,
Tot haer die my treckt boven maet,
Mijn ziel heeft sy van my tot haer ghetoghen,
Mijn crachten die soo hout in haer vermoghen.
'Tis uwen glans, Maria, 'tzijn u stralen,
Daer ick soo seer van ben gheraect,
| |
[pagina 156]
| |
Tot u Godts Soon die hebt doen neder-dalen,
In uwe deught te seer vermaeckt,
In liefde doet ghy heel den hemel blaecken,
Na u ghesicht de reyne zielen haecken.
Godts schoonheyt u verheerlijct boven maten,
U me ghedeylt in overvloet:
Om haers gheniet wil ick 'et al verlaten,
Die in ghehaeck my quelen doet:
O hoochsten throon van Godts oneyndich wesen!
Tot sijn wellust voor allen uytghelesen.
Wanneer sal ick in u hem eens sien rusten?
Aen u met liefde soo verpant,
Sich in u schoonheydt hem eens sien verlusten,
En in u liefdes hoochsten brandt?
Godts gheesten dat aenschouwen met ghenuchten,
Terwijlent dat ick verr' van u moet suchten.
Doch ick wil gaen my in de hop' vemaecken,
Verblijden in u vreughts ghedacht,
Hier in 't beschouwen uwe soetheyt smaecken,
Van my altydt soo seer verwacht:
Tot dat ick die ghenieten sal daer boven,
De mildtheyt Godts tot u met u daer loven.
Dat ick wil trouwich doen gheheel mijn leven,
Alom verbreyden uwen lof,
Heel my tot uwen soeten dienst begheven,
Ghedient die wort van 't hemels hof,
En sal u deught, u schoonheyt all' mijn daghen
In 't hert ghewont van u reyn liefde draghen.
Wilt gratie my van uwen Soon verwerven,
O alderschoonste Moeder-maeght,
Dat ick die liefde noot en laet versterven,
Die uwen Soon soo seer behaeght,
Maer dat in my ghedurich die magh groeien,
Die alle goedt in my doe overvloeien.
|
|